আমি নিজকে মাৰপিট কৰি দিওঁ – মই সদায় নেতিবাচক চিন্তা কিয় কৰি আছো – এইটোও যে নেতিবাচক চিন্তা সেই কথা উপলব্ধি নকৰাকৈ। এই লেখাটোত নেতিবাচক চিন্তাৰ পৰা কেনেকৈ ভালৰ বাবে পলায়ন কৰিব পাৰি আৰু জীৱনটো অধিক বিবেক-বুদ্ধিৰে জীয়াই থাকিবলৈ আৰম্ভ কৰিব পাৰি।

প্ৰথমে ব্যৱহাৰিক চিন্তা আৰু নেতিবাচক চিন্তাৰ মাজত পাৰ্থক্য কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। প্ৰথমটো দৈনন্দিন জীৱনৰ এক অপৰিহাৰ্য প্ৰয়োজনীয়তা আনহাতে দ্বিতীয়টো মাত্ৰ জীৱনদায়ক শক্তিৰ অপচয়।

ব্যৱহাৰিক চিন্তাধাৰা কি?

ব্যৱহাৰিক চিন্তাধাৰাত আমাৰ অতীত, শিক্ষণ আৰু লোৱাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি ভৱিষ্যতৰ ভৱিষ্যদ্বাণী কৰাটো জড়িত হৈ থাকে কিছুমান লক্ষ্য পূৰণৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰা। এনেকুৱা সময়ো আহে যেতিয়া আমি আমাৰ জীৱনটোক সুৰক্ষিত কৰিবলৈ সাৱধান আৰু সজাগ হ’বলগীয়া হয়, যেনে ৰাস্তা পাৰ হওঁতে বা গাড়ী চলোৱাৰ সময়ত। এটা নিৰ্দিষ্ট জীৱনশৈলী কটাবলৈ আয়ৰ কিছু উপায় থকাটোও গুৰুত্বপূৰ্ণ। এই সকলোবোৰ ব্যৱহাৰিক “দৈনন্দিন জীৱন” চিন্তাধাৰাৰ অধীনত পৰে।

নেতিবাচক চিন্তাধাৰা কি?

যিকোনো ধৰণৰ আৱেগিক চিন্তাধাৰাই আমাক ক্ষতিগ্ৰস্ত কৰাৰ বাহিৰে আন কোনো ব্যৱহাৰিক মূল্যৰ সেৱা নকৰে, ই নেতিবাচক চিন্তাধাৰা গঠন কৰিব . নেতিবাচক চিন্তাধাৰাৰ কিছুমান উদাহৰণ তলত দিয়া ধৰণৰ:

1. এনে চিন্তাক সমৰ্থন কৰাৰ কোনো সুনিৰ্দিষ্ট কাৰণ নোহোৱাকৈ চাকৰিৰ পৰা বৰ্খাস্ত হোৱাৰ চিন্তা কৰা।
2. প্ৰতাৰিত হোৱাৰ চিন্তাত উন্মাদভাৱে গ্ৰাস কৰা এনে বিশ্বাসক সমৰ্থন কৰিবলৈ কোনো প্ৰমাণ নোহোৱাকৈ আপোনাৰ সংগীৰ দ্বাৰা অন কৰক।
3. অফিচত আপোনাৰ লগত ভুল হ'ব পৰা সকলো কথাৰ বিষয়ে চিন্তা কৰাparty.
4. অৱসৰৰ পিছত, অৱসৰৰ ২০ বছৰ আগতে আপোনাৰ কি হ'ব সেই বিষয়ে চিন্তা কৰা।
5. আপোনাৰ স্বাস্থ্যৰ প্ৰতি অতিশয় চিন্তা কৰা।

আপুনি জানে যেতিয়া আপুনি নেতিবাচক চিন্তা কৰা কাৰণ আপুনি ইয়াক আপোনাৰ শৰীৰত অনুভৱ কৰে। নেতিবাচক চিন্তা ভাবিলে গোটেই শৰীৰত অস্থিৰতা, অস্বস্তি আৰু কেতিয়াবা বমিৰ দৰে সংকোচন অনুভৱ হ’ব।

ভৱিষ্যতৰ প্ৰতি আকৰ্ষিতভাৱে চিন্তা কৰাটো এক প্ৰকাৰৰ নেতিবাচক চিন্তা। অতীতৰ প্ৰতি ক্ষোভিত হোৱা, বা তেতিয়া কৰা কামবোৰৰ প্ৰতি দোষী অনুভৱ কৰাটো আন এক ধৰণৰ নেতিবাচক চিন্তাধাৰা।

সৰলভাৱে ক'বলৈ গ'লে, যেতিয়া আপোনাৰ নেতিবাচকতাক ভৱিষ্যতে প্ৰক্ষেপ কৰা হয় তেতিয়া আপুনি ক্ষোভ/উদ্বেগ অনুভৱ কৰে আৰু যেতিয়া ইয়াক... অতীতত সাধাৰণতে অপৰাধবোধ বা ক্ষোভ।

নেতিবাচক চিন্তাধাৰাৰ পৰা কেনেকৈ হাত সাৰিব পাৰি?

যেতিয়া আপোনাৰ জাগৰণৰ বেছিভাগ সময় নেতিবাচক চিন্তাত কটায়, তেতিয়া আপুনি এটা উন্মাদ জীৱন কটায়। গতিকে প্ৰাসংগিক প্ৰশ্নটো হ’ব মই কেনেকৈ অধিক বিবেকবানভাৱে জীয়াই থাকিব পাৰো? জীয়াই থাকিবলৈ মৃদু পৰিমাণৰ মানসিক চাপৰ প্ৰয়োজন হয়, কিন্তু সেয়া একেবাৰেই সমস্যা নহয়। সমস্যাজনক কথাটো হ’ল নেতিবাচক চিন্তাৰ আৰ্হিৰ প্ৰতি থকা আকৰ্ষণ।

নেতিবাচক চিন্তাৰ আৰ্হিটো কাটি পেলাবলৈ আপুনি ব্যৱহাৰ কৰিব পৰা দুটা শক্তিশালী কৌশল ইয়াত উল্লেখ কৰা হৈছে:

1.) বাইৰন কেটিৰ কৌশল

যদি আপুনি সুধিছে – মই সদায় কিয় নেতিবাচক চিন্তা কৰি আছো – তেন্তে সেয়া হ’ব পাৰে কাৰণ আপুনি আত্মসমালোচনাৰ সৈতে তাঁৰযুক্ত। আপোনাৰ ভিতৰত বহুত আত্মঘৃণা আছে, যিবোৰ প্ৰকাশ পায়বাহ্যিকভাৱে নেতিবাচক চিন্তা হিচাপে পৰিগণিত হয়।

বাইৰন কেটিয়ে আত্ম-অনুসন্ধান বা আত্মনিৰীক্ষণৰ জৰিয়তে আত্ম-ঘৃণা আৰু ভয়ৰ বোকা কাটিবলৈ এটা সহজ কৌশল উদ্ভাৱন কৰিছিল। প্ৰতিবাৰেই আপোনাৰ কোনো নেতিবাচক চিন্তা আহিলে তলৰ প্ৰশ্নবোৰ নিজকে সুধিব আৰু প্ৰতিটোৰ উত্তৰ লিখি থওক।

• প্ৰশ্ন #1: মই সত্যৰ ওপৰত ১০০% শতাংশ আত্মবিশ্বাসী নেকি? এই চিন্তা? নে মই গভীৰভাৱে নিশ্চিত যে এইটো এটা সঁচা চিন্তা?
• প্ৰশ্ন #২: এই চিন্তাই মোক কি অনুভৱ কৰাইছে আৰু কি কি অৱস্থাৰ মাজেৰে পাৰ হৈ গৈছে? (সচেতনভাৱে অনুভৱ কৰক আৰু আপোনাৰ শৰীৰত অনুভৱ কৰা সকলো শাৰীৰিক অনুভূতি লিখি থওক)
• প্ৰশ্ন #3: এতিয়া চিন্তাটো ওলোটা কৰক আৰু ইয়াৰ সঁচা হোৱাৰ পাঁচটা কাৰণ বিচাৰি উলিয়াওক (উদাহৰণস্বৰূপে, যদি আপোনাৰ... মূল চিন্তা আছিল “মই মোৰ চাকৰি হেৰুৱাম বুলি ভয় খাইছো”, মাত্ৰ যিকোনো ধৰণেৰে ইয়াক ওলোটা কৰক – “মই মোৰ চাকৰি হেৰুৱাম বুলি ভয় কৰা নাই” বা “মই ভয় খাইছো যে মই মোৰ চাকৰি হেৰুৱাম” আৰু পাঁচটা বিচাৰি পাওঁ এই চিন্তাবোৰ সঁচা হোৱাৰ কাৰণ।)

তৃতীয় প্ৰশ্নটোৱেই আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ। যিমান পাৰে আপোনাৰ মূল চিন্তাধাৰাটো ওলোটা কৰক আৰু ই সঁচা হ’ব পৰাৰ ৫টা কাৰণ বিচাৰি উলিয়াওক। যদি আপুনি মাত্ৰ কিছু প্ৰচেষ্টা কৰে, আৰু সততাৰে কয়, তেন্তে আপুনি প্ৰথমতে “উলটি যোৱা চিন্তা”ক আটাইতকৈ অৰ্থহীন বুলি ভাবিলেও ৫টা কাৰণ সহজেই উলিয়াব পাৰে।

মাত্ৰ আপোনাৰ যিকোনো এটা নেতিবাচক কৌশলৰ সৈতে এই কৌশলটো চেষ্টা কৰক চিন্তাৰ আৰ্হি আৰু চাওক যে ই কিমান সহজে ইয়াক ভাঙি পেলায়। আপুনি উপলব্ধি কৰিব যে মনটোৱে মাত্ৰ আওৰাই আছিলকোনো সুনিৰ্দিষ্ট কাৰণ নোহোৱাকৈ নেতিবাচক চিন্তাধাৰা যিটোৰ প্ৰতি আপুনি ভয় কৰিব লাগিব। তেতিয়া চিন্তাটোৱে আপোনাৰ ওপৰত নিজৰ আকৰ্ষণ হেৰুৱাব।

2.) একহাৰ্ট টলেৰ বৰ্তমান মুহূৰ্তৰ সজাগতাৰ অনুশীলন

অতীত আৰু ভৱিষ্যতৰ প্ৰতি আমাৰ ব্যস্ততাৰ বাবেই নেতিবাচক চিন্তাৰ সৃষ্টি হয়।

যেতিয়া আমি ভৱিষ্যতৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হওঁ তেতিয়া আমি উদ্বেগ, মানসিক চাপ আৰু অস্বস্তি অনুভৱ কৰো। আনহাতে অতীতৰ বিষয়ে নেতিবাচকভাৱে চিন্তা কৰিলে আমি নিজকে দোষী বা ক্ষোভিত অনুভৱ কৰো।

শেষত ভৱিষ্যত আৰু অতীত দুয়োটা আমাৰ মনত সম্পূৰ্ণৰূপে প্ৰতিচ্ছবি বা প্ৰক্ষেপণ হিচাপে বিদ্যমান। আমাৰ মনত চলি থকা প্ৰতিচ্ছবিবোৰৰ বাহিৰে তেওঁলোকৰ কোনো বাস্তৱতা নাই। অতীতক পুনৰ সজীৱ কৰিব নোৱাৰি আৰু ভৱিষ্যত কেতিয়াও নাহে। কেৱল বৰ্তমানৰ মুহূৰ্তটোৰ এটা বাস্তৱতা আছে।

বৰ্তমান মুহূৰ্তটোত যদি আপুনি আপোনাৰ মনোযোগ জিৰণি লয়, তেন্তে আপুনি দেখিব যে এতিয়াৰ কোনো সমস্যা নাই। কোনো সমস্যাৰ যিকোনো চিন্তা সদায় অতীত বা ভৱিষ্যতৰ লগত জড়িত। যেতিয়া আপুনি বৰ্তমানৰ মুহূৰ্তৰ সচেতনতাৰ সৈতে গভীৰভাৱে মিলি যায়, তেতিয়া মনটোৱে চিন্তাবোৰ মন্থন কৰা বন্ধ কৰি দিয়ে আৰু কেৱল এতিয়াৰ সৈতে মোকাবিলা কৰাত মনোনিৱেশ কৰে।

এতিয়াৰ ক্ষেত্ৰখনত প্ৰৱেশ কৰাৰ কেইটামান কৌশল ইয়াত উল্লেখ কৰা হৈছে:

<৫>নিজৰ উশাহ-নিশাহৰ প্ৰতি সচেতন হওক। ইয়াক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ চেষ্টা নকৰিব, মাত্ৰ ইয়াৰ ওপৰত আপোনাৰ মনোযোগ ৰাখক। এমিনিটমান এনেকৈয়ে থাকিব। যেতিয়া আপুনি আপোনাৰ উশাহ-নিশাহৰ ওপৰত মনোযোগ ৰাখে তেতিয়া আপুনি আৰু মনত ব্যস্ত নহয় আৰু আপুনি বৰ্তমানৰ মুহূৰ্তটোৰ প্ৰতি সচেতন হৈ পৰে।
1. আপোনাৰ চাৰিওফালে চাওক আৰু বস্তুবোৰৰ প্ৰতি তীব্ৰভাৱে সচেতন হৈ উঠেআপোনাৰ চৌপাশত। বস্তুবোৰক লেবেল লগোৱাৰ চেষ্টা নকৰিব কিন্তু আপোনাৰ ওচৰৰ প্ৰতিটো বস্তুৰ উপস্থিতি চাওক আৰু লওক।
2. আপোনাৰ চৌপাশৰ শব্দবোৰ গভীৰভাৱে শুনক। শ্ৰৱণযোগ্য আটাইতকৈ সূক্ষ্ম শব্দটো ধৰা পেলাবলৈ চেষ্টা কৰক।
3. আপোনাৰ স্পৰ্শৰ অনুভূতি অনুভৱ কৰক। কিবা এটা ধৰি গভীৰভাৱে অনুভৱ কৰক।
4. যদি আপুনি কিবা এটা খাই আছে, তেন্তে প্ৰতিটো টুকুৰা বা কামোৰৰ সোৱাদ আৰু গোন্ধ অনুভৱ কৰক।
5. আপুনি খোজ কাঢ়ি থকাৰ সময়ত আপুনি লোৱা প্ৰতিটো পদক্ষেপৰ প্ৰতি সচেতন হওক আৰু আপোনাৰ শৰীৰৰ গতিবিধি।

মূল কথাটো হ’ল আপোনাৰ মনোযোগ মনটোৰ পৰা আঁতৰাই টানি বৰ্তমানৰ মুহূৰ্তত স্থাপন কৰা। যেতিয়া আপুনি এই কাম কৰিব তেতিয়া আপুনি নিজৰ উপস্থিতি গভীৰভাৱে অনুভৱ কৰিব। আপোনাৰ উপস্থিতিৰ বিশুদ্ধতা অতি শক্তিশালী আৰু ই আপোনাক সঠিক পদক্ষেপ লোৱাৰ দিশত আগুৱাই নিয়াৰ ক্ষমতা আছে।

অবচেছিভ নেতিবাচক চিন্তাবোৰে নিজকে পুনৰাবৃত্তি কৰাৰ অভ্যাস ৰাখে। যেন টেপ ৰেকৰ্ডাৰ এটাই বাৰে বাৰে নিজকে ৰিৱাইণ্ড কৰি আছে৷ এনে আৰ্হিৰ সৃষ্টি হয় কাৰণ আপুনি অজ্ঞাতে মনত বাস কৰি আছে আৰু আপোনাৰ জীৱনত কোনো উপস্থিতি নাথাকে।

প্ৰথম অৱস্থাত কেইছেকেণ্ডমানৰ বাবেও উপস্থিত থকাটো কঠিন, কিন্তু অনুশীলনৰ দ্বাৰা আপুনি অধিক সচেতন হ’ব পাৰে . যেতিয়া আপুনি আপোনাৰ মনত মনোযোগ বিনিয়োগ কৰা বন্ধ কৰিব তেতিয়া আপুনি আপোনাৰ জীৱনটো সুন্দৰকৈ উন্মোচিত হোৱা দেখিব। আপুনি নেতিবাচক চিন্তা কৰাটো বন্ধ কৰি দিব কাৰণ আপুনি আৰু আপোনাৰ মনত বাস কৰা নাই।

এতিয়াত জীয়াই থকাটো অতীত আৰু ভৱিষ্যতৰ মাজৰ সংকীৰ্ণ স্থানত খোজ কঢ়াৰ দৰেই; ইয়াৰ সকলোবোৰপ্ৰয়োজন হৈছে আপোনাৰ উপস্থিতি। চেতনাৰ এক শক্তিশালী পৰিৱৰ্তন৷ আপুনি লক্ষ্য কৰিব যেতিয়া আপুনি অনবৰতে বৰ্তমানত থাকিলে জীৱনে আপোনাৰ বিৰুদ্ধে নহয়, আপোনাৰ বাবে কাম কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে।

সামৰণিত

আপুনি জীৱনটো পাৰ কৰিব বিচাৰে নে নাই সেই বিষয়ে এটা বাছনি কৰিব লাগিব উন্মাদ ধৰণে বা বুদ্ধিমান ধৰণেৰে। জীৱনে আপোনাক সদায় এই এটা বাছনি কৰিবলৈ কৈ থাকে। আপোনাৰ নেতিবাচক চিন্তাধাৰা জীৱনৰ প্ৰতি নিজৰ প্ৰতিৰোধৰ বাহিৰে আন একো নহয়।

ইয়াক বাদ দিয়াৰ একমাত্ৰ উপায় হ'ল নেতিবাচক চিন্তাধাৰাক আপোনাৰ উপস্থিতি আৰু নিৰীক্ষণৰ পোহৰলৈ অনা। তেতিয়া আপুনি উপলব্ধি কৰে যে আৰম্ভণিতে তেওঁলোকৰ কোনো সত্য নাছিল।