বব ৰছ হয়তো তেওঁৰ জনপ্ৰিয় টেলিভিছন শ্ব' 'দ্য জয় অৱ পেইন্টিং'ৰ বাবে বেছিকৈ পৰিচিত, যিটো ১৯৮৩ চনৰ ১১ জানুৱাৰীৰ পৰা ১৯৯৪ চনৰ ১৭ মে'লৈকে চলিছিল , ৰছে তেওঁৰ দৰ্শকক ব্ৰাছ তুলি যোগদান কৰিবলৈ উৎসাহিত কৰাৰ লগতে সুন্দৰ দৃশ্যপট অংকন কৰিছিল।

শ্ব'টোৰ আকৰ্ষণীয় দিশ আছিল ৰছৰ শান্ত, শান্ত মন্তব্য, তেওঁ ব্যৱহাৰ কৰা অনায়াসে অংকন কৰাৰ ধৰণ আৰু নিজেই অনা চিত্ৰকলা দৰ্শকৰ প্ৰতি শিথিলতাৰ অনুভূতি। এই সকলোবোৰ কাৰকে তেওঁৰ শ্ব’বোৰক প্ৰায় চিকিৎসামূলক প্ৰকৃতিৰ কৰি তুলিছিল।

শ্ব'টোৰ শিথিল প্ৰকৃতিৰ উপৰিও ৰছে তেওঁৰ বহু খণ্ডত জীৱনৰ বিষয়ে জ্ঞানৰ সুন্দৰ টুকুৰাও শ্বেয়াৰ কৰিছিল যিবোৰ তেওঁৰ চিত্ৰৰ সৈতে সম্পৰ্কিতভাৱে প্ৰদান কৰা হৈছিল। উদাহৰণস্বৰূপে, ৰছে বিশ্বাস কৰিছিল যে চিত্ৰকলাৰ জৰিয়তে প্ৰকৃতিৰ সৈতে গভীৰভাৱে বুজিব আৰু সংযোগ স্থাপন কৰিব পাৰি আৰু প্ৰকৃতিৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰিলে জীৱনটোক ভালদৰে বুজিব পাৰি।

এই প্ৰবন্ধটো এনে বহুতো জ্ঞানেৰে ভৰা বব ৰছে সেই কথাৰ উদ্ধৃতিৰ সংকলন আপুনি অন্তৰ্দৃষ্টিসম্পন্ন পাব। এই উক্তিসমূহ সুন্দৰ শিথিল ছবিৰ ওপৰত উপস্থাপন কৰা হৈছে যিবোৰ আপুনি শিথিল বুলি বিবেচনা কৰিব।

১. সাধাৰণত সৌন্দৰ্য্য বিচাৰি পোৱাৰ ওপৰত

“ইফালে সিফালে চাওক। আমাৰ কি আছে চাওকচোন। সৌন্দৰ্য্য সকলোতে আছে, চাবলৈ মাত্ৰ চাব লাগিব।’

2. চিত্ৰকলাই প্ৰকৃতিক বুজিবলৈ কেনেকৈ সহায় কৰে সেই বিষয়ে

“যদি চিত্ৰকলাই আপোনাক আন একো শিকাব নোৱাৰে, তেন্তে ই আপোনাক প্ৰকৃতিৰ সৈতে চাবলৈ শিকাইবিভিন্ন চকুৰে, ই আপোনাক গোটেই জীৱন থকা বস্তুবোৰ চাবলৈ শিকাব, আৰু আপুনি কেতিয়াও লক্ষ্য কৰা নাই।”

3. প্ৰকৃতিত সময় কটোৱাৰ ওপৰত

“মই বহু সময় কটাওঁ, হাবিত ঘূৰি ফুৰো আৰু গছ, কাছ আৰু সৰু শহাপহু আৰু বস্তুৰ লগত কথা পাতো।”

“মই অনুমান কৰিছোঁ মই অলপ অদ্ভুত. গছ-গছনি আৰু জীৱ-জন্তুৰ লগত কথা পাতি ভাল পাওঁ। সেয়া যদিও ঠিকেই আছে; বেছিভাগ মানুহতকৈ মোৰ মজা বেছি।’

“বন্ধু হিচাপে গছ এজোপা থকাত একো দোষ নাই।”

4. নিজৰ হোৱাৰ ওপৰত

“আমাৰ প্ৰত্যেকেই প্ৰকৃতিক বিভিন্ন চকুৰে চাব, আৰু আপুনি সেইদৰেই ছবি আঁকিব লাগে; আপুনি যিদৰে দেখে।’

5. সৃষ্টিশীল হোৱাৰ ওপৰত

“আমাৰ প্ৰতিজনৰ ভিতৰত এজন শিল্পী লুকাই আছে।”

6. জীৱনৰ প্ৰকৃতিৰ ওপৰত

“চিত্ৰকলাত পোহৰ আৰু আন্ধাৰ আৰু আন্ধাৰ আৰু পোহৰৰ বিপৰীতমুখীতা থাকিব লাগিব। জীৱনৰ দৰেই৷ মাজে মাজে অলপ দুখ লাগে যাতে ভাল সময় কেতিয়া আহে গম পোৱা যায়।’

“পোহৰৰ বিপৰীতে পোহৰ ৰাখক – আপোনাৰ একো নাই। আন্ধাৰৰ বিপৰীতে আন্ধাৰ ৰাখক – আপোনাৰ একো নাই। পোহৰ আৰু আন্ধাৰৰ বৈপৰীত্যই আনটোক অৰ্থ দিয়ে।’

7. আত্মবিশ্বাসৰ ওপৰত

“যিকোনো কাম কৰাৰ ৰহস্য হ’ল আপুনি কৰিব পাৰে বুলি বিশ্বাস কৰা। যিকোনো কাম যিটো আপুনি যথেষ্ট শক্তিশালীভাৱে কৰিব পাৰে বুলি বিশ্বাস কৰে, আপুনি কৰিব পাৰে। যিকোনো. যেতিয়ালৈকে আপুনি বিশ্বাস কৰে।’

8. প্ৰবাহৰ সৈতে যোৱাৰ ওপৰত (আৰু নিখুঁততাবাদক এৰি দিয়া)

“বহু সময়ত মই...এখন ছবি আৰম্ভ কৰক আৰু দিন আৰু বছৰৰ সময়ৰ বাহিৰে একো মনত নাৰাখক। আৰু তাৰ পৰাই আপুনি কিছুমান কল্পনাতীত সৰু সৰু দৃশ্য আঁকিব পাৰে। আপুনি কি অংকন কৰিবলৈ ওলাইছে সেই বিষয়ে আপোনাৰ মনত সদায় নিখুঁত দৃষ্টিভংগী থাকিব নালাগে।’

“চিত্ৰকলা এনেকুৱা কাম নহয় যিটো আপুনি কষ্ট কৰিব লাগে বা চিন্তা কৰিব লাগে। যাবলৈ দিয়ক। ইয়াৰ সৈতে মজা কৰক। যদি চিত্ৰকলাই আন একো নকৰে তেন্তে ই আপোনাক সুখী কৰা উচিত। স্বাভাৱিকভাৱে যি হয় সেয়া ব্যৱহাৰ কৰক, ইয়াৰ বিৰুদ্ধে যুঁজিব নালাগে।’

9. প্ৰতিভাশালী হোৱাৰ ওপৰত

“প্ৰতিভা মাথোঁ এটা অনুসৰণ কৰা আগ্ৰহ। অৰ্থাৎ আপুনি যিকোনো কাম অনুশীলন কৰিবলৈ ইচ্ছুক, আপুনি কৰিব পাৰে।’

10. কল্পনাৰ শক্তিৰ ওপৰত

“কল্পনা আপোনাৰ শৰীৰৰ আন যিকোনো পেশীৰ দৰেই, যিমানেই অভ্যাস কৰে সিমানেই ভাল হয়।”

“মাত্ৰ আপোনাৰ কল্পনাই আপোনাক যিকোনো ঠাইলৈ লৈ যাবলৈ দিয়ক যাওক. ই আপোনাৰ পৃথিৱী, আৰু আপোনাৰ পৃথিৱীত, আপুনি সকলো সিদ্ধান্ত লয়।’

11. চিত্ৰকলাৰ জৰিয়তে আত্মপ্ৰকাশৰ ওপৰত

“চিত্ৰকলাৰ জৰিয়তে আনৰ আগত নিজকে প্ৰকাশ কৰিব পৰাতকৈ বেছি পুৰস্কাৰজনক একো ভাবিব নোৱাৰো। কল্পনাশক্তিৰ ব্যায়াম কৰা, নিজৰ প্ৰতিভাৰ সৈতে পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা কৰা, সৃষ্টিশীল হোৱা; এইবোৰ মোৰ বাবে সঁচাকৈয়ে আপোনাৰ আত্মাৰ খিৰিকী।’

– বব ৰছ, (বব ৰছৰ সৈতে চিত্ৰকলাৰ আনন্দ, খণ্ড ২৯)

“পৃথিৱীত সফলতাৰ দৰে সফলতাৰ জন্ম দিয়া একোৱেই নাই।”

“ইয়াৰ পৰা শিকিলে বিফলতা নহয়। যিকোনো বস্তু যিটো আপুনি চেষ্টা কৰে আৰু...আপুনি সফল নহয়, যদি আপুনি ইয়াৰ পৰা শিকে, তেন্তে ই কোনো ব্যৰ্থতা নহয়।”

13. ছবি আঁকিবলৈ শিকাৰ ওপৰত

“আপুনি ছবি আঁকিবলৈ মাত্ৰ কেইটামান সঁজুলি, অলপ নিৰ্দেশনা, আৰু আপোনাৰ মনত এটা দৃষ্টিভংগীৰ প্ৰয়োজন।”

“যিকোনো ব্যক্তিয়ে কেনভাছত অলপ মাষ্টাৰপিছ ৰাখিব পাৰে, সৈতে... মাত্ৰ অলপ অভ্যাস আৰু মনত এটা দৃষ্টিভংগী।’

“আপোনাৰ হৃদয়ত এটা দৃষ্টিভংগীৰে আৰম্ভ কৰক আৰু কেনভাছত ৰাখক।”

14. খাপ খুৱাবলৈ শিকাৰ ওপৰত

“আমি ইয়াত ভুল নকৰো, আমি সুখৰ দুৰ্ঘটনা কৰো। অতি সোনকালে আপুনি যিকোনো ঘটা কথাৰ সৈতে কাম কৰিবলৈ শিকে।’

“চিত্ৰকলাৰ এটা কল্পনাতীত কথা হ’ল যে আপুনি ছবি আঁকিলেই ৰচনা কৰিব পাৰে, তেনেকৈ আপুনি বুজিবলৈ চেষ্টা কৰি বহু সময় খৰচ কৰিব নালাগে আৰম্ভ কৰাৰ আগতে কি ৰং কৰিব লাগে।’

“চিত্ৰ অংকন কৰাটো যথেষ্ট সহজ। যিটো কঠিন হৈ পৰে সেয়া কেনেকৈ ৰং কৰিব লাগে সেইটো নহয়, কি ৰং কৰিব লাগে সেইটোহে। গতিকে কাম কৰাৰ লগে লগে ৰচনা কৰিবলৈ শিকক, তেনেকৈয়ে আপোনাৰ সম্পূৰ্ণ স্বাধীনতা পাব।”

15. মজা কৰাৰ ওপৰত

“আহক আমি কিছুমান ধুনীয়া সৰু ডাৱৰ বনাওঁ যিবোৰ কেৱল ইফালে সিফালে ওপঙি থাকে আৰু গোটেই দিনটো মজা কৰে।”

আপুনি এই বব ৰছৰ উক্তিবোৰ ভাল পাইছিলনে? তেওঁলোকৰ মাজত লুকাই থকা জ্ঞানক আপুনি ধৰিব পাৰিছিল নেকি? যদি আছে, তেন্তে বব ৰছে ছবি অঁকা চাই আৰু তেওঁৰ শান্ত কৰা মন্তব্য শুনি আপুনি সঁচাকৈয়ে ভাল পাব। বব ৰছৰ প্ৰায় সকলো টেলিভিছন শ্ব’ youtube ত উপলব্ধ! গতিকে ঘৰতে জিৰণি লোৱা চিকিৎসা অধিবেশন বিচৰা যিকোনো সময়তে সেইবোৰ পৰীক্ষা কৰক, একে সময়তে ব্ৰাছ আৰু ৰং তুলিবলৈ অনুপ্ৰাণিত হওক।