বিষয়বস্তুৰ তালিকা
আৱেগ আমাৰ শৰীৰত আবদ্ধ হৈ পৰিব পাৰে, বিশেষকৈ আমি যেতিয়া ইয়াক প্ৰতিহত কৰোঁ।
আমি সকলোৱেই কৰো: আমি দুখ, খং, অপৰাধবোধ, লাজ ইত্যাদি অনুভৱ কৰো আৰু প্ৰবৃত্তিগতভাৱে অনুভৱটোৰ পৰা লুকাই বা পলায়ন কৰোঁ।
আমাৰ প্ৰতিৰোধ প্ৰকাশ্য বা অতি সূক্ষ্ম হ’ব পাৰে, কিন্তু যিকোনো ধৰণে, যেতিয়া আমি কোনো অনুভৱক প্ৰতিহত কৰো, তেতিয়া আমি ইয়াক আমাৰ মনোজগতৰ পৰা মুক্ত কৰিব নোৱাৰো।
মুক্ত কৰাৰ প্ৰথম পদক্ষেপ এটা আৱেগ হ’ল ইয়াৰ লগত বহি ইয়াক অনুমতি দিয়া। অনুমতি দিয়াটো কঠিন হ’ব পাৰে, কিন্তু অনুশীলনৰ লগে লগে ই সহজ হৈ পৰে।
এই আৱেগবোৰ মুক্ত হ’বলৈ দিয়াৰ এটা সহজ উপায় হ’ল যোগাসনৰ অভ্যাস।
আবদ্ধ আৱেগ মুক্ত কৰিবলৈ যোগাসনৰ ভংগীমা
মই আৱেগিক অনুভৱ কৰাৰ সময়ত মোৰ প্ৰিয় যোগাসনৰ আঠটা ভংগীমা একেলগে ৰাখিছো, যাতে আপুনি আবদ্ধ আৱেগক অনুমতি দিয়া আৰু মুক্ত কৰাৰ অভ্যাস কৰিব পাৰে।
ইয়াত নিতম্ব মুকলি কৰা ভংগীমা অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হয়, যিটো আমি যিকোনো ধৰণৰ আৱেগক প্ৰতিহত কৰাৰ সময়ত প্ৰায়ে টেনচনত পেলায়, লগতে হৃদয় মুকলি কৰা ভংগীমা আৰু স্নায়ুবোৰক শান্ত কৰিবলৈ কেইবাটাও গ্ৰাউণ্ডিং আৰু পুনৰুদ্ধাৰকাৰী ভংগীমা।
যেতিয়াই আপুনি যিকোনো অস্বস্তিকৰ আৱেগৰ সৈতে মুখামুখি হ'ব তেতিয়াই তলৰ ক্ৰমৰ এটা অংশ বা সকলোবোৰ অনুশীলন কৰক।
#1. শিশুৰ ভংগীমা (বালাসন)
মোৰ প্ৰিয় আৰামদায়ক, পুনৰুদ্ধাৰকাৰী ভংগীমাৰ পৰা আৰম্ভ কৰক। মই যিকোনো সময়তে শিশুৰ ভংগীমাৰ অনুশীলন কৰি ভাল পাওঁ যেতিয়াই মোক উশাহ ল'বলৈ আৰু যি উদ্ভৱ হয় তাৰ লগত থাকিবলৈ এটা মুহূৰ্তৰ প্ৰয়োজন হয়।
আঁঠু কাঢ়িবলৈ আৰম্ভ কৰক, আপোনাৰ ভৰিৰ ডাঙৰ আঙুলিবোৰ স্পৰ্শ কৰি, আৰু আঁঠু দুটা হয় একেলগে বা হিচাপে আপোনাৰ মেটৰ দৰে বহল। আপোনাৰ...কপালখন মাটিলৈ আৰু আগবাহু দুটা আপোনাৰ সন্মুখত আগবঢ়াই দিয়ক। আপোনাৰ আগবাহু দুটা মেটত জিৰণি ল’ব পাৰে, লগতে। কম্বল বা ব্লকত কপালখনো ৰাখিব পাৰে, যদিহে ই মাটিত উপনীত নহয়।
শিশুৰ ভংগীমাত অন্ততঃ তিনিবাৰকৈ গভীৰ উশাহ লওক, বা যিমান দিন বিচাৰে সিমান দিন। নিজকে যিকোনো চিন্তা বা অনুভৱত শিথিল হ'বলৈ আৰম্ভ কৰিবলৈ দিয়ক।
যেতিয়া আপুনি ওলাই আহিবলৈ সাজু হ'ব, তেতিয়া নিজকে চাৰিওখন ভৰিৰে ওপৰলৈ তুলি টেবুলটপ অৱস্থাত ৰাখক।
#২. হাৰ্ট ওপেনাৰৰ সৈতে কম লুংগ (অঞ্জনেয়াসনৰ ভিন্নতা)
টেবুলটপৰ অৱস্থাৰ পৰা সোঁ ভৰিখন হাতৰ মাজত আগলৈ ঠেলি দিয়ক, নিশ্চিত কৰক যে সোঁ আঁঠুটো সোঁ ভৰিৰ গোৰোহাৰ ওপৰত ষ্টেক কৰা হৈছে (বাওঁফালৰ ছবিখন)। বাওঁ ভৰিৰ আঙুলিবোৰ তললৈ কুটি লওক আৰু বাওঁ আঁঠুটো অলপ পিছলৈ খোজ কাঢ়ি যাওক যেতিয়ালৈকে আপুনি নিম্ন লুংগ অৱস্থাত নাহে।
উশাহ লওক আৰু ধড়ৰ মাজেৰে পোনে পোনে লওক, একে সময়তে আঙুলিবোৰ পিছফালে আন্তঃসংলগ্ন কৰক পিছফালে। উশাহ এৰি দিয়ক, আৰু আঙুলিবোৰ লাহে লাহে আগলৈ তললৈ টানিব, বুকুখন খুলিবলৈ। কান্ধ দুটা কাণৰ পৰা আঁতৰত শিথিল কৰক।
ষ্ট্ৰেচটোক হৃদযন্ত্ৰটো লাহে লাহে খুলিবলৈ দিয়ক। আপোনাৰ হৃদয়খন উদ্দীপিত হোৱাৰ লগে লগে প্ৰেমত নিজকে কম্বল কৰক, আৰু প্ৰেমক আপোনাৰ মনৰ সকলো অন্ধকাৰ চুকত সোমাই যাবলৈ দিয়ক।
আৰু অন্ততঃ আৰু এটা গভীৰ উশাহ ল'বলৈ ইয়াত থাকক উশাহ এৰি দিয়ক, এৰি দিয়ক আৰু সন্মুখৰ ভৰিখন ফ্ৰেম কৰিবলৈ হাত দুখন তললৈ নমাই দিয়ক।
সোঁ ভৰিখন আঁঠুৰ অৱস্থালৈ ঘূৰাই আনিব। তাৰ পিছত, বাওঁ ভৰিখনৰ মাজত খোজ দিয়কহাত, আৰু সিটো পাৰে পুনৰাবৃত্তি কৰক।
#3. বহল ভৰিৰে আগলৈ বেঁকা (প্ৰসিতা পদোত্তনাসন)
ঠিক হ’বলৈ আহক, আৰু ভৰি দুখন বহলকৈ বাহিৰলৈ উলিয়াই দিয়ক, দুয়োখন ভৰি পোনে পোনে আগলৈ আঙুলিয়াই দিয়ক। উশাহ লওক, আৰু হাত দুখন বাহিৰলৈ আৰু ওপৰলৈ আগবঢ়াওক। উশাহ এৰি নিতম্ব দুটা পিছলৈ টিপি, শ্ৰোণীকোষত হিংগিং কৰি, ধড়ক আগলৈ আৰু তললৈ বহল ভৰিৰ আগলৈ বেঁকা কৰি।
বিপৰীত কঁকাল ধৰি, আৰু ওজন শিথিল কৰক মূৰটো ওপৰলৈ উঠিল। অন্ততঃ তিনিটাকৈ গভীৰ উশাহ লওক, যাৰ ফলত নিজকে ভংগীমাত শিথিল হ’ব পাৰে। লাহে লাহে আৰু মসৃণভাৱে উশাহ ল’বলৈ চেষ্টা কৰক, আৰু অতিৰিক্ত মুক্তিৰ বাবে মুখ মুকলিকৈ হুমুনিয়াহ কাঢ়ি উশাহ এৰি দিয়ক।
এই ভংগীমাৰ ওলোটা প্ৰকৃতিয়ে স্নায়ুতন্ত্ৰক শান্ত কৰিব, যাৰ ফলত আপোনাৰ ভিতৰত এটা শান্তিপূৰ্ণ স্থান মুকলি হ'ব। প্ৰতিটো আৱেগক ই বিচৰা ধৰণে প্ৰৱেশ আৰু প্ৰস্থান কৰিবলৈ দিয়ক, কেৱল ইয়াত জিৰণি লওক সাক্ষ্য দিয়াৰ স্থান।
আপুনি যিমানেই অনুমতি দিব সিমানেই বেছি মুকলি কৰিব।
বাহিৰলৈ ওলাই আহিবলৈ, উশাহ ল’বলৈ, ভৰিত হেঁচা মাৰি ধৰিবলৈ, আৰু আঁঠুলৈকে অলপ বেঁকা হ’বলৈ। মেৰুদণ্ডৰ মাজেৰে গুটিয়াই লওক, মেৰুদণ্ডবোৰ এটা এটাকৈ ষ্টেক কৰি লওক, যেতিয়ালৈকে আপুনি থিয় হৈ ঘূৰি নাহে।
#4. মালা ভংগীমা (মালাসন)
ভৰি দুখন নিতম্বৰ প্ৰস্থতকৈ অলপ বহলকৈ আঁতৰাই থিয় হ’ব, ভৰিৰ আঙুলিবোৰ অলপ বাহিৰলৈ ঘূৰাই দিব।
উশাহ লওক, আৰু হাতৰ তলুৱা দুখন হৃদয়ত একেলগে আনিব। উশাহ এৰি দিয়ক, আৰু আঁঠুলৈকে বেঁকা হ’বলৈ আৰম্ভ কৰক, লাহে লাহে তললৈ নামি গৈ কুঁজৰাই লওক। এবাৰ তললৈ নামি গ’লে আপোনাৰ গোৰোহা মাটিৰ পৰা ওপৰলৈ উঠিব পাৰে বা নহ’বও পাৰে।
যিকোনো ধৰণেৰে, আপুনি সহায়ৰ বাবে আপোনাৰ সন্মুখৰ মাটিত হাত ৰাখিব পাৰে, বা হাতৰ তলুৱা দুখন হৃদয়ত একেলগে ৰাখিব পাৰে। ভিতৰৰ উৰুত টানিবলৈ কঁকাল দুটা আঁঠুৰ ভিতৰলৈ লাহে লাহে টিপি দিয়ক।
আপুনি আপোনাৰ শিপাৰ ওপৰত ভংগীমাৰ গ্ৰাউণ্ডিং ইফেক্ট অনুভৱ কৰাৰ লগে লগে গভীৰভাৱে উশাহ লওক। প্ৰতিটো উশাহ এৰি দিয়াৰ লগে লগে নিতম্ব আৰু কান্ধ দুটা শিথিল কৰক। ইয়াত অন্ততঃ তিনিটা গভীৰ উশাহ লওক, কিন্তু যিমান দিন বিচাৰে সিমান দিন থাকিব, কাৰণ আপুনি আপোনাৰ চিন্তা আৰু আৱেগৰ তলত স্থিৰতাৰ অনুভূতি লক্ষ্য কৰে।
#5. বৰ্ধিত কুকুৰ পোৱালিৰ ভংগীমা (উত্তনা শিশুসনা)
টেবুলটপৰ অৱস্থালৈ উভতি আহক। তাৰ পিছত, কঁকাল দুটা কান্ধৰ পোনে পোনে তললৈ মাটিলৈ নমাই দিয়ক। ইয়াৰ পিছত, আপোনাৰ কঁকাল আৰু আগবাহু দুটা কেইবা ইঞ্চি আগলৈ আপোনাৰ মেটৰ ওপৰৰ ফালে আগবঢ়াওক।
See_also: ১৭টা প্ৰাচীন আধ্যাত্মিক হাতৰ প্ৰতীক আৰু ইয়াৰ অৰ্থ কি 
উশাহ এৰি দিয়ক, আৰু বুকু আৰু কপালখন তললৈ নমাই নিতম্ব দুটা আকাশৰ ফালে ওপৰলৈ জোকাৰি দিয়ক মাটি। আপোনাৰ কপালখন মাটিত (বা কম্বল বা ব্লকৰ ওপৰত) থিয় হ’ব পাৰে। আঁঠুৰ ওপৰত নিতম্ব দুটা একে ৰেখাত ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰক আৰু কান্ধ দুটা কাণৰ পৰা আঁতৰত শিথিল কৰক।
ভংগীমাত জিৰণি লোৱাৰ সময়ত কেইবাবাৰো লাহে লাহে গভীৰ উশাহ লওঁক। এই ভংগীমাই আপোনাৰ অস্বস্তিকৰ অনুভৱৰ প্ৰতি যিকোনো প্ৰতিৰোধক আত্মসমৰ্পণ কৰিবলৈ অনুমতি দিব – কেৱল গভীৰভাৱে উশাহ ল’ব আৰু যিকোনো আৱেগ উদ্ভৱ হ’লে সচেতনভাৱে অনুভৱ কৰিব।
ভৰিৰ ওপৰত লাহে লাহে টিপি হাতৰ তলুৱা পিছলৈ খোজ কাঢ়িব টেবুলটপৰ অৱস্থালৈ উভতি আহিবলৈ। কেইটামান উশাহ ল’বলৈ গোৰোহাত বহি লওকজিৰণি লওক।
#6. পাৰ চৰাইৰ ভংগীমা (একা পদ ৰাজকাপোটাসন)
টেবুলটপৰ অৱস্থাৰ পৰা সোঁ আঁঠুটো সোঁহাতৰ হাতৰ কব্জিৰ পিছফালে ওপৰলৈ আনিব (বাওঁফালৰ ছবিখনত)।
তাৰ পিছত সোঁ ভৰিৰ গোৰোহাটো বাওঁ হাতৰ কব্জিৰ ফালে বাহিৰলৈ দোল খাওক (ই বাওঁ হাতৰ কব্জিত উপনীত হ’ব নালাগে– মাত্ৰ সেই দিশলৈ লৈ যাওক যেতিয়ালৈকে আপুনি আপোনাৰ প্ৰথম চিন নোপোৱালৈকে... টেনচন)।
পিছৰ ভৰিৰ আঙুলিবোৰ তললৈ কুটি লওক, আৰু পিছফালৰ আঁঠুটো পিছলৈ খোজ কাঢ়িব যেতিয়ালৈকে আপুনি নিতম্বৰ সন্মুখত টানি অনুভৱ নকৰে। এবাৰ আৰামদায়ক হ’লে হৃদযন্ত্ৰ আগলৈ আৰু তললৈ বঢ়াই থাকোঁতে উশাহ এৰি দিয়ক (বা, যদি আপোনাৰ নিতম্ব অতি টান হয় তেন্তে ধড়টো ওপৰলৈ তুলি ৰাখক)।
যদি আপোনাৰ কপালখন মজিয়াত উপনীত নহয়, তেন্তে জোৰকৈ নিদিব। আগবাহুত জিৰণি লওক, মুঠি ষ্টেক কৰক আৰু কপালখন ওপৰত থৈ দিয়ক, বা কপালখন কম্বল বা ব্লকৰ ওপৰত ৰাখক।
এইটো এটা গভীৰ হিপ ওপেনাৰ, গতিকে আপোনাৰ নিতম্বত উশাহ লওক, আৰু যিকোনো অতিৰিক্ত টান এৰি দিয়ক প্ৰতিটো উশাহ এৰি দিয়া। আমি নিতম্বত বহুত মানসিক চাপ জমা কৰি ৰাখোঁ, বিশেষকৈ যেতিয়া আমি কঠিন আৱেগ অনুভৱ কৰো। এই ভংগীমাটো অন্ততঃ তিনিটা গভীৰ উশাহ ল'লে আপুনি ইয়াত জমা কৰি ৰখা সকলো আবদ্ধ আৱেগ মুক্ত হ'বলৈ আৰম্ভ কৰিব।
যেতিয়া আপুনি সন্তুষ্ট হ'ব, তেতিয়া আপোনাৰ ধড়টো লাহে লাহে ওপৰলৈ টিপক, হ'ব হাতৰ তলুৱাৰে নিজকে পোহপাল দিয়াটো নিশ্চিত কৰক। পিছফালৰ ভৰিৰ আঙুলিবোৰ তললৈ কুটি লওক, আৰু পিছফালৰ আঁঠুটো কেই ইঞ্চিমান আগুৱাই লৈ যাওক। তাৰ পিছত, টেবুলটপৰ অৱস্থালৈ উভতি যাওক, আৰু আনফালে পুনৰাবৃত্তি কৰক।
#7. ৰিক্লাইণ্ড টুইষ্ট (জাথাৰা পৰিৱৰ্তনাসন)
আপোনাৰ ওপৰত চেপেটাকৈ শুই থাককপিছলৈ, আৰু আঁঠু দুটা বুকুৰ ওচৰলৈ আনিব। (ঐচ্ছিক – নিজকে এটা ডাঙৰ আলিংগন দিয়ক! )
হাত দুখন টি অৱস্থালৈ উলিয়াই আনিব, হাতৰ তলুৱা ওপৰলৈ মুখ কৰি। উশাহ এৰি আঁঠু দুটা সোঁফালে তললৈ নমাই টুইষ্ট কৰি লওক। ভৰি দুখন মজিয়ালৈকে শিথিল কৰক; এই ভংগীমাত একো ধৰি ৰখাৰ প্ৰয়োজন নাই।
আপোনাৰ ভৰিৰ বিপৰীতে দৃষ্টি ঘূৰাই দিবলৈ (এই ক্ষেত্ৰত আপোনাৰ বাওঁফালৰ ফালে চোৱা), আৰু এটা বা দুয়োখন ভৰি পোনকৈ বঢ়াবলৈ আপোনাৰ বিকল্প আছে হাতৰ ফালে। যিকোনো ভিন্নতাত কান্ধ দুটা কাণৰ পৰা আঁতৰত শিথিল কৰক আৰু নিতম্বৰ পৰা যিকোনো টান মুক্ত কৰক।
এই টুইষ্টত অন্ততঃ তিনিটা উশাহ লওক। এই ভংগীমাটোৱে আপোনাক মেৰুদণ্ডৰ পৰা যিকোনো টেনচন মুক্ত কৰিবলৈ অনুমতি দিব, একে সময়তে আপোনাৰ মন আৰু শৰীৰক শিথিলতালৈ সহজ কৰি তুলিব, আমাৰ শেষৰ ভংগীমাৰ প্ৰস্তুতিৰ বাবে।
বাহিৰলৈ ওলাই আহিবলৈ, উশাহ এৰিলে আঁঠু দুটা পুনৰ নিৰপেক্ষলৈ ওপৰলৈ তুলি লওক। তাৰ পিছত, আনফালে পুনৰাবৃত্তি কৰক।
#8. ভৰি দুখন বেৰৰ ওপৰলৈ (বিপৰীতা কৰণী)
অস্তিত্বৰ আটাইতকৈ শিথিল ভংগীমাসমূহৰ ভিতৰত এটাত ক্ৰমটো শেষ কৰক, ভৰি দুখন বেৰৰ ওপৰলৈ তুলি।
বিপৰীত দিশত তেজ বৈ যাবলৈ দিলে আপুনি স্নায়ুতন্ত্ৰক শান্ত কৰিব আৰু লগতে আপোনাৰ অনুশীলনৰ পুষ্টিকৰ উপাদানসমূহ ভিজাই ল'ব।
আৰম্ভ কৰক বেৰৰ ওপৰত কাষে কাষে বহি থকা, বাহিৰৰ এটা উৰু বেৰখন স্পৰ্শ কৰা। তাৰ পিছত, ভৰি দুখন বেৰৰ ওপৰলৈ গাড়ীৰ চকাত। আপোনাৰ বহাৰ হাড়বোৰ আগলৈ সোমাই দিয়ক যেতিয়ালৈকে সিহঁতে বেৰখন স্পৰ্শ নকৰে, তাৰ পিছত পিঠিত শুই থাকিব আৰু...হাত দুখন কাষত থৈ হাতৰ তলুৱা ওপৰলৈ মুখ কৰি ৰাখক।
যদি কোনো কাৰণত এই অৱস্থাটো আৰামদায়ক নহয়, তেন্তে আপুনি পিঠিত চেপেটাকৈ পৰি মৃতদেহৰ ভংগীমাতো জিৰণি ল’ব পাৰে। মই ইয়াত (বা মৃতদেহৰ ভংগীমাত) কমেও পাঁচ মিনিট থাকি ভাল পাওঁ, কিন্তু আপুনি যিমান দিন বিচাৰে বা সময় পাব লাগে। এইটোৱেই হৈছে অভ্যাসৰ “একো নকৰিব” অংশ।
লাহে লাহে উশাহ লওক, শৰীৰৰ যিকোনো ঠাইতে বাকী থকা সকলো উত্তেজনা শিথিল কৰক, আৰু কেৱল অনুভৱ কৰক। আপোনাৰ আৱেগবোৰ ওপৰলৈ অহাৰ লগে লগে অনুভৱ কৰক, সেইবোৰক সাগৰৰ ঢৌৰ দৰে তললৈ নামি যাবলৈ দিয়ক।
এয়া ধ্যান কৰাৰ দৰে, কিন্তু আপুনি ইয়াক তেনেকৈ ভাবিব নালাগে – আপুনি 'ৰে কেৱল বহি অনুমতি দিছো। আপোনাৰ আৱেগৰ সৈতে বহি থকাৰ বিষয়ে অধিক জানিবলৈ পঢ়ক আভ্যন্তৰীণ শৰীৰৰ ধ্যান – তীব্ৰ শিথিলতা আৰু টোপনিৰ অভিজ্ঞতা।
আপোনাৰ যোগাভ্যাস সম্প্ৰসাৰণ কৰক
এয়া কেৱল এনে ভংগীমাৰ চমু পৰিচয় যিয়ে আপোনাক বহিবলৈ সহায় কৰিব আৰু সেই তীব্ৰ, অস্বস্তিকৰ আৱেগবোৰ মুকলি কৰি দিয়ে। ইয়াত আৰু কেইটামান মই পৰামৰ্শ দিছো, যিবোৰ সকলো ইউটিউবৰ হাউ-টুৰ সৈতে লিংক কৰা হৈছে:
- উটৰ ভংগীমা
- আঁঠুৰ পৰা বুকুলৈকে
- মৃতদেহৰ ভংগীমা
আপুনি আপোনাৰ অনুশীলনত য'তেই নাথাকক কিয়, আপোনাৰ আৱেগৰ সৈতে যুঁজিবলৈ সাৱধান হওক। মনত ৰাখিব যে আৱেগবোৰ তৎক্ষণাত কমি নাযায় যদিও তাৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে আপুনি কোনো ভুল কৰিছে। মনত ৰাখিব যে এই আৱেগবোৰে আপোনাক কিবা এটা শিকাবলৈ আৰু আপোনাক অধিক স্থিতিস্থাপক ব্যক্তি কৰি তুলিবলৈ চেষ্টা কৰিছে।
সদায় উপস্থিত থাকিবলৈ মনত ৰাখিব। সকলো যেনেকৈই হ'ব লাগে।
এইটোও পঢ়ক: শক্তি আৰু ইতিবাচকতাৰ বাবে ২৭টা চুটি ৰাতিপুৱাৰ মন্ত্ৰ