বিষয়বস্তুৰ তালিকা
চিন্তা কৰাটো এটা শক্তি নিবিড় প্ৰক্ৰিয়া। আপোনাৰ শৰীৰৰ আন যিকোনো অংগতকৈ আপোনাৰ মগজুৱে অধিক শক্তি ব্যৱহাৰ কৰাটো কোনো আচৰিত কথা নহয়। গতিকে যেতিয়া আপুনি অতিমাত্ৰা চিন্তাত লিপ্ত হয়, তেতিয়া ই আপোনাৰ মনটোক নিশ্চয়কৈ বাহিৰলৈ উলিয়াই দিয়ে, যাৰ প্ৰভাৱ আপোনাৰ শৰীৰতো অনুভৱ হয়।
আপোনাৰ মনটোৱে যেতিয়া শান্ত আৰু শিথিল হৈ থাকে তেতিয়াহে সৰ্বোচ্চ ক্ষমতাত কাম কৰে।
এই কাৰণেই, অতিমাত্ৰা চিন্তা কৰাটো প্ৰতিফলনশীল প্ৰকৃতিৰ। ইয়াৰ ফলত আপোনাৰ মগজুৰ সম্পদৰ অতিমাত্ৰা ব্যৱহাৰ হয়, যিয়ে মগজুক ক্লান্ত কৰি পেলায়, যাৰ ফলত অস্পষ্ট/ডাৱৰীয়া চিন্তা আৰু বিভ্ৰান্তিৰ সৃষ্টি হয় যাৰ ফলত হতাশা, উত্তেজনা, খং, দুখ আনকি হতাশাৰ অনুভৱ হয়।
এই লেখাটোত চাওঁ আহক কিছুমান চেষ্টা কৰা আৰু পৰীক্ষা কৰা পদ্ধতিত যিয়ে আপোনাক অতিমাত্ৰা চিন্তা কৰাৰ অভ্যাসৰ পৰা ওলাই আহিবলৈ সহায় কৰিব আৰু লগতে আপোনাৰ সত্তাত স্বাভাৱিকতে থকা “উচ্চ বুদ্ধিমত্তা”ৰ অৱস্থাৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰাত সহায় কৰিব। কিন্তু আমি কৌশলসমূহৰ মাজত গভীৰভাৱে সোমাই পৰাৰ আগতে অতিমাত্ৰা চিন্তা কৰাৰ মূল অন্তৰ্নিহিত কাৰণটো চাওঁ আহক।
আপুনি ইমান অতিৰিক্ত চিন্তা কৰাৰ মূল কাৰণ
আপুনি অত্যধিক চিন্তা কৰা অনুভৱ কৰাৰ মূল কাৰণটো হ’ল কাৰণ আপোনাৰ মনত উদয় হোৱা প্ৰতিটো চিন্তাই আপোনাৰ মনোযোগ সম্পূৰ্ণৰূপে আকৰ্ষণ কৰে।
মনত ৰাখিব যে আপোনাৰ মনটোৰ মাজেৰে বৈ যোৱা চিন্তাবোৰক আপুনি নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব নোৱাৰে, কিন্তু চিন্তাটোক মনোযোগ দিব নে নিদিব সেইটো নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পাৰে।
চিন্তাবোৰ জীয়াই থাকিবলৈ “আপোনাৰ” মনোযোগৰ প্ৰয়োজন।
গতিকে আপোনাৰ চিন্তাবোৰক মনোযোগ দিয়া বন্ধ কৰকআৰু ইহঁতে স্বয়ংক্ৰিয়ভাৱে লেহেমীয়া হ'ব, আৰু চিন্তাবোৰৰ মাজত বহুত বেছি মৌনতাৰ ঠাই থাকিব, যাৰ ফলত প্ৰকৃত প্ৰজ্ঞাৰ মাজেৰে বৈ যাব।
অস্থিৰতাৰ অনুভূতি, যিটো আপুনি চিন্তাত সম্পূৰ্ণৰূপে নিয়োজিত হ'লে আহে, কাৰণ আপুনি আপোনাৰ সামগ্ৰিকতাৰ পৰা প্ৰায় আঁতৰাই নিয়া হৈছে। আপোনাৰ মনোযোগ চিন্তাই সম্পূৰ্ণৰূপে গ্ৰহণ কৰিলে সংকুচিত হৈ পৰে, আৰু সেয়েহে ই “বন্ধ” হোৱাৰ অনুভূতিৰ সৃষ্টি কৰে।
যেতিয়া আপুনি সচেতনভাৱে আপোনাৰ মনোযোগ শিথিল কৰে, তেতিয়া ই পুনৰ নিজৰ স্বাভাৱিক সামগ্ৰিক অৱস্থালৈ আহে। এই সামগ্ৰিকতাই আপোনাৰ প্ৰকৃত শৰীৰ আৰু ই এটা অতি বুদ্ধিমান অৱস্থা।
ইমান চিন্তা কৰা বন্ধ কৰাৰ কৌশল
তলত তলত দিয়া ৫টা অতি ফলপ্ৰসূ কৌশল যিবোৰ আপুনি ইমান চিন্তা কৰা বন্ধ কৰিবলৈ তৎক্ষণাত ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিব পাৰে অনেক. এই কৌশলসমূহে আপোনাক অতিমাত্ৰা চিন্তা কৰাটো বন্ধ কৰাত সহায় কৰাই নহয়, আপোনাৰ গভীৰ বুদ্ধিমত্তাৰ সৈতে শিথিলতা আৰু যোগাযোগ স্থাপন কৰাত সহায় কৰিব।
See_also: ১৭টা প্ৰাচীন আধ্যাত্মিক হাতৰ প্ৰতীক আৰু ইয়াৰ অৰ্থ কি1. আপোনাৰ চিন্তাৰ পৰা মনোযোগ আঁতৰাবলৈ মন্ত্ৰ ব্যৱহাৰ কৰক
পূৰ্বতে কোৱাৰ দৰে আপোনাৰ অচেতন মনোযোগেই আপোনাৰ চিন্তাক পৰিচালিত কৰে। মন্ত্ৰ আবৃত্তি কৰিলে আপোনাৰ মনোযোগ আপোনাৰ চিন্তাৰ পৰা আঁতৰাই মন্ত্ৰৰ লগত লংঘন কৰাত সহায় কৰিব পাৰে। ইয়াৰ উপৰিও এটা মন্ত্ৰই আপোনাক ধনাত্মক শক্তিও প্ৰদান কৰে আৰু আপোনাৰ কম্পন বৃদ্ধি কৰাত সহায় কৰে।
মন্ত্ৰ এটা অৰ্থহীন শব্দ হ’ব পাৰে যেনে OM , RUM , HUM , HUMSHA আদি বা কিবা এটাৰ সৈতে অৰ্থাৎ যেনে, ' মই মোৰ চিন্তাৰ নিয়ন্ত্ৰণত আছো '।
যেতিয়াই আপুনিচিন্তাত লিপ্ত হৈ নিজকে ধৰি লওক, আপোনাৰ প্ৰিয় মন্ত্ৰৰ যিকোনো এটা বাছি লওক আৰু মনত বা উচ্চস্বৰে বাৰে বাৰে আওৰাই যাওক। আটাইতকৈ উত্তম উপায় হ'ল ইয়াক যথেষ্ট জোৰেৰে ফুচফুচাই কোৱা যাতে কেৱল আপুনিহে শুনিব পাৰে।
আপুনি ৰুমিনেচন অতিক্ৰম কৰাত সহায় কৰিব পৰা কিছুমান মন্ত্ৰৰ উদাহৰণ তলত দিয়া ধৰণৰ:
- সকলো নিখুঁতভাৱে কাম হ'ব।
- সকলো নিখুঁত।
- সকলো মোৰ সৰ্বোচ্চ ভালৰ বাবে কাম কৰি আছে।
- মই বুজি পাম।
- সমাধান মোৰ ওচৰলৈ আহিব।
- মোৰ চিন্তা আৰু মোৰ জীৱনৰ ওপৰত মোৰ নিয়ন্ত্ৰণ আছে।
- মই শক্তিশালী, মই সক্ষম, মই দয়ালু।
- শান্তি আৰু শান্তি।
- শান্তি লওক। কৃতজ্ঞ হওক।
- ইয়াক সহজ কৰি ৰাখক।
- চিন্ত হওক।
- চিন্তাবোৰ, ওপঙি যাওক।
- সহজ আৰু প্ৰবাহিত হওক।
যদি আপুনি আৰু মন্ত্ৰৰ প্ৰয়োজন হয়, তেন্তে শক্তি আৰু ইতিবাচকতাৰ বাবে ৩৩টা মন্ত্ৰৰ এই তালিকাখন চাওক।
2. আপোনাৰ শৰীৰৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰক (Introspective awareness)
বয়স বৃদ্ধিৰ লগে লগে আমি আমাৰ শৰীৰৰ সৈতে যোগাযোগ হেৰুৱাই পেলাওঁ আৰু আমাৰ মনত জীয়াই থাকিবলৈ আৰম্ভ কৰোঁ। ইয়াৰ ফলত ভাৰসাম্যহীনতাৰ সৃষ্টি হয় আৰু অতিমাত্ৰা চিন্তা কৰাটো এই ভাৰসাম্যহীনতাৰ এটা নেতিবাচক প্ৰভাৱ মাত্ৰ।
গতিকে যেতিয়াই আপুনি নিজকে অতিমাত্ৰা চিন্তা কৰা দেখা পায়, তেতিয়াই সেইটোক আপোনাৰ শৰীৰৰ সৈতে পুনৰ সংযোগ স্থাপনৰ সুযোগ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰক।
নিজৰ শৰীৰৰ সৈতে পুনৰ সংযোগ স্থাপনৰ আটাইতকৈ উত্তম উপায় হ’ল উশাহ-নিশাহৰ মাধ্যম। আৰম্ভ কৰক কেৱল আপোনাৰ উশাহ-নিশাহৰ প্ৰতি সচেতন হৈ। উশাহ লওঁতে নাকৰ ফুটাৰ ডগাত শীতল বতাহে আদৰ কৰা অনুভৱ কৰক আৰু উশাহ এৰিলে উষ্ণ বতাহ অনুভৱ কৰক।
লোৱাৰ বাবেএইটো আৰু এখোজ আগুৱাই গৈ নাকৰ ফুটাৰে আৰু হাওঁফাওঁৰ ভিতৰত বায়ু প্ৰৱেশ কৰা অনুভৱ কৰি আপোনাৰ উশাহ অনুসৰণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰক। প্ৰতিটো উশাহ লোৱাৰ পিছত কেইছেকেণ্ডমান ধৰি ৰাখক আৰু হাওঁফাওঁৰ ভিতৰত এই বায়ু বা জীৱন শক্তি অনুভৱ কৰক।
আপুনি আপোনাৰ শৰীৰৰ বিভিন্ন অংশত মনোনিৱেশ কৰি লাহে লাহে ইয়াক আৰু আগুৱাই নিব পাৰে। অন্তৰ্নিহিত শৰীৰৰ ধ্যান-ধাৰণাৰ এই লেখাটোত এইটো কেনেকৈ কৰিব পাৰি তাৰ এটা পদক্ষেপ অনুসৰি পদ্ধতি দিয়া হৈছে।
যি মুহূৰ্তত আপুনি আপোনাৰ শৰীৰৰ সংস্পৰ্শলৈ আহে, আপুনি আপোনাৰ চিন্তাৰ পৰা আপোনাৰ শৰীৰলৈ মনোযোগ আঁতৰাই দিয়ে আৰু সেয়েহে চিন্তাধাৰা বন্ধ হৈ যায়।
এই কৌশলটো বিশেষভাৱে উপযোগী হ’ব পাৰে যেতিয়া আপুনি কিছু টোপনি ল’ব বিচাৰে কিন্তু আপোনাৰ মনত থকা চিন্তাবোৰে আপোনাক নিদিয়ে।
গৱেষণাৰ পৰা দেখা গৈছে যে সময়ৰ লগে লগে শৰীৰৰ সচেতনতা (বা অনুসৰি অন্তৰ্দৃষ্টিসম্পন্ন সচেতনতা স্নায়ুবিজ্ঞান) মগজুৰ কিছুমান অংশ বৃদ্ধি কৰে, যিয়ে আপোনাক আপোনাৰ শৰীৰৰ সৈতে অধিক গভীৰভাৱে যোগাযোগ কৰিবলৈ অনুমতি দিয়ে আৰু মানসিক সুস্থতাতো সহায় কৰে। এইটো এটা ধ্যান প্ৰক্ৰিয়াও আৰু সেয়েহে ই আপোনাৰ প্ৰিফ্ৰন্টেল কৰ্টেক্স বিকাশ কৰাত সহায় কৰে যিয়ে আপোনাক অধিক সচেতন হৈ থাকিবলৈ সহায় কৰে।
3. প্ৰকৃতিত সময় কটাওক
প্ৰকৃতিত সময় কটোৱাটোৱে ৰুমিনেচন কম কৰাত সহায় কৰে বুলি প্ৰমাণ কৰা বহুতো গৱেষক আছে।
প্ৰকৃতিত থাকিলে আপোনাৰ চৌপাশৰ সকলো দৃশ্য, শব্দ আৰু গোন্ধৰ প্ৰতি সচেতন থাকক।
গছ এজোপা আলিংগন কৰক আৰু অনুভৱ কৰক যে ইয়াৰ স্পন্দনশীল আৰু শিথিল শক্তি আপোনাৰ সত্তাত সোমাই আছে, খালী ভৰিৰে খোজ কাঢ়িব আৰু পৃথিৱীৰ শক্তি ক্ষেত্ৰৰ সৈতে পুনৰ সংযোগ স্থাপন কৰক। সচেতনভাৱে অনুভৱ কৰে যে...আপুনি প্ৰতিটো খোজ লোৱাৰ লগে লগে পৃথিৱীৰ শক্তি। গছ, ফুল বা উদ্ভিদ এটালৈ চাওক আৰু তেওঁলোকৰ নিশ্চল শক্তিৰ সৈতে যোগাযোগ কৰক। সচেতনভাৱে অনুভৱ কৰক যে বতাহে আপোনাৰ শৰীৰটোক আদৰ কৰিছে। শুকান পাতবোৰৰ ওপৰেৰে খোজ কাঢ়ি যোৱাৰ সময়ত শুনা।
প্ৰকৃতিত সচেতন সময় কটোৱাটো ৰুমিনেচন অতিক্ৰম কৰাৰ আৰু মাইণ্ডফুলনেছ গঢ়ি তোলাৰ অন্যতম সহজ উপায়।
See_also: লৱণৰ ১২টা যাদুকৰী গুণ (পৰিষ্কাৰ কৰা, সুৰক্ষা কৰা, প্ৰচুৰতা আকৰ্ষণ কৰা আৰু অধিক)মনত ৰাখিব, যিমানেই বেছি সময় আপোনাৰ সচেতন মগজু যিমানেই বিকশিত হয় আৰু আপোনাৰ বাবে ৰুমিনেচনৰ পৰা ওলাই অহাটো সিমানেই সহজ হৈ পৰে।
4. আপোনাৰ সচেতন মনটোক বিকশিত কৰিবলৈ ধ্যান ব্যৱহাৰ কৰক
আপোনাৰ মনোযোগৰ ওপৰত যিমানেই নিয়ন্ত্ৰণ থাকিব সিমানেই অতিৰিক্ত চিন্তা কৰাৰ প্ৰৱণতা কম হ’ব। যদিও শৰীৰ সচেতনতা, মন্ত্ৰ আবৃত্তি আৰু প্ৰকৃতিত মননশীল হোৱাকে ধৰি ওপৰত উল্লেখ কৰা সকলো পদ্ধতিয়ে আপোনাক আপোনাৰ মনোযোগৰ ওপৰত অধিক নিয়ন্ত্ৰণ লাভ কৰাত সহায় কৰিব, তথাপিও আটাইতকৈ ফলপ্ৰসূ উপায় হ’ল কেন্দ্ৰীভূত ধ্যান।
কেন্দ্ৰিক ধ্যান-ধাৰণাত কেৱল আপোনাৰ মনোযোগ কেন্দ্ৰীভূত কৰাটো জড়িত হৈ থাকে এবাৰতে প্ৰায় ১০ৰ পৰা ৫০ ছেকেণ্ডৰ বাবে আপোনাৰ উশাহ বন্ধ কৰি দিব। আপোনাৰ মনটোৱে চিন্তা সৃষ্টি কৰিব, কিন্তু যিহেতু আপুনি আপোনাৰ মনোযোগ আপোনাৰ উশাহ-নিশাহৰ ওপৰত পুনৰ কেন্দ্ৰীভূত কৰি থাকিব, গতিকে আপোনাৰ চিন্তাবোৰ অতি সোনকালে নোহোৱা হৈ যাব আৰু আপুনি কোনো চিন্তা বা নিস্তব্ধতাৰ অৱস্থা অনুভৱ কৰিব।
কেন্দ্ৰিক ধ্যান-ধাৰণৰ বিষয়ে অধিক জানিবলৈ চাওক এই প্ৰবন্ধটো।
5. উপলব্ধি কৰক যে সমাধান বিচাৰিবলৈ আপুনি অতিমাত্ৰা চিন্তা কৰাৰ প্ৰয়োজন নাই!
সেই কথা বিশ্বাস কৰি মোহভংগ হোৱা বহুতৰে বাবে এইটো আচৰিত হ’ব পাৰেসমাধান সৃষ্টি বা সমস্যা সমাধানৰ বাবে “অতিৰিক্ত চিন্তা” প্ৰয়োজনীয়।
কিন্তু কথাটো হ’ল যে চিন্তাই সৃষ্টিশীল, বা উপযোগী সমাধান আনিব পাৰে বুলি বিশ্বাস কৰাতকৈ সত্যৰ পৰা বেছি দূৰত একোৱেই নাই – সাধাৰণতে ইয়াৰ বিপৰীতহে সত্য।
আপোনাৰ মনটোৱে সমাধান উলিয়াবলৈ আপোনাৰ অতীত, আৰু আপোনাৰ সীমিত কণ্ডিচনিংৰ উল্লেখহে কৰিব পাৰে – এইটো এটা অতি মধ্যমীয়া, আৰু প্ৰায় অসাৰ, ডাটাবেছ; আৰু এনেদৰে সৃষ্টি কৰা সমাধানসমূহত সাধাৰণতে সৃষ্টিশীলতাৰ অভাৱ হয় আৰু আপোনাৰ ফালৰ পৰা অধিক সংগ্ৰাম/প্ৰয়াস আনে।
6. নিস্তব্ধতাৰ অভ্যাস কৰক
প্ৰজ্ঞা নিস্তব্ধতাৰ ঠাইৰ পৰা আহে। “কোনো চিন্তা নাই”ৰ ঠাইৰ পৰাই প্ৰকৃত সৃষ্টিশীল সমাধানৰ উন্মেষ ঘটে।
যেতিয়াই সমাধানৰ প্ৰয়োজন হয়, তেতিয়াই মনত জপিয়াই চিন্তা কৰিবলৈ আৰম্ভ নকৰিব; বৰঞ্চ চিন্তা কৰাৰ প্ৰয়োজনীয়তাক এৰি নিস্তব্ধতাৰ স্থানত প্ৰৱেশ কৰক।
আপোনাৰ মনটোৱে অস্বস্তি অনুভৱ কৰিব পাৰে কাৰণ ই মৌনতাক “বোবাতা”ৰ সৈতে জড়িত কৰে কিন্তু সেয়া কেৱল এই কাৰণেই যে আপুনি এই সত্তাৰ নিস্তব্ধতাৰ শক্তি কেতিয়াও দেখা নাই। যেতিয়া আপুনি এই মৌনতাৰ স্থানৰ পৰা সৃষ্টিশীল সমাধান ওলাই অহা দেখিব তেতিয়া আপুনি ইয়াৰ ওপৰত অধিক আৰু অধিক নিৰ্ভৰ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিব।
আপুনি স্বাভাৱিকতে ইমান চিন্তা কৰাটো বন্ধ কৰি দিব আৰু মৌনতাৰ স্থানত অধিক বাস কৰিব, যিয়ে আপোনাৰ জীৱনলৈ সমন্বয় আৰু সামগ্ৰিকতা আনিব।
গতিকে অত্যধিক চিন্তা কৰাটো কেনেকৈ এৰাই চলিব পাৰি?
এই প্ৰক্ৰিয়াৰ অকাৰ্যকৰীতা বুজি নোপোৱালৈকে আপুনি চিন্তা কৰাটো বন্ধ কৰিব নোৱাৰে। মানুহে এটা স্থানত উপনীত হৈছেবিৱৰ্তন য'ত তেওঁলোকে চিন্তাৰ সীমাবদ্ধতাৰ পৰা ওলাই আহি আপোনাৰ সত্তাৰ নিস্তব্ধতাত উপস্থিত সীমাহীন সম্ভাৱনালৈ আগবাঢ়িব লাগিব। মাত্ৰ হওক, আৰু সমাধান আহিব, আপুনি প্ৰচেষ্টা বা চিন্তা কৰিব নালাগে।
আপুনি যি সত্তা, সেই সত্তাই এই অস্তিত্ব প্ৰচেষ্টাৰ দ্বাৰা সৃষ্টি কৰা নাছিল; প্ৰাকৃতিক সকলো বস্তুতে ই ইমানেই স্পষ্ট৷
মানুহে ইমান চিন্তা কৰাটো বন্ধ কৰি অধিক “হ’বলৈ” আৰম্ভ কৰিব লাগিব, যাতে তেওঁলোকৰ অস্তিত্বত সমন্বয় আৰু শান্তি আনিব পাৰে। ইয়াৰ বাবে একমাত্ৰ উপায় হ’ল চিন্তাৰ অকাৰ্য্যকৰীতা, আৰু অকাৰ্যকৰীতাক চিনি পোৱা। এবাৰ গম পালে যে চিন্তা কৰাটো উপযোগী নহয়, তেতিয়া আপুনি ইয়াত আৰু ইমান লিপ্ত নহ’ব।