Świadomość swojego prawdziwego "ja" to różnica między poczuciem siły a poczuciem bycia ofiarą.

Oto 12 krótkich historii, które wyjaśniają, jak ważne jest uświadomienie sobie naszego prawdziwego ja.

1) Człowiek i jego koń

Mnich powoli idzie drogą, gdy słyszy odgłos galopującego konia. Odwraca się i widzi mężczyznę jadącego na koniu, który szybko zmierza w jego kierunku. Gdy mężczyzna podchodzi bliżej, mnich pyta, "Dokąd idziesz?" Na co mężczyzna odpowiada, "Nie wiem, zapytaj konia" i odjeżdża.

Morał tej historii:

Koń w tej historii reprezentuje twój podświadomy umysł. Podświadomy umysł działa w oparciu o przeszłe uwarunkowania. To nic innego jak program komputerowy. Jeśli jesteś zagubiony w programie, program kontroluje cię i prowadzi tam, gdzie chce.

Zamiast tego, kiedy stajesz się samoświadomy, zaczynasz być świadomy swoich programów i zaczynasz patrzeć na nie obiektywnie. Kiedy stajesz się świadomy programu, zaczynasz kontrolować program, a nie odwrotnie.

2) Lew i owca

Pewnego razu ciężarna lwica była na ostatnich nogach. Zmarła wkrótce po porodzie. Noworodek, nie wiedząc, co robić, udał się na pobliskie pole i zmieszał się ze stadem owiec. Matka owiec zobaczyła młode i postanowiła wychować je jak własne.

I tak lwiątko dorasta wraz z innymi owcami i zaczyna myśleć i zachowywać się jak owca. beczy jak owca, a nawet je trawę!

Ale nigdy nie była naprawdę szczęśliwa. Po pierwsze, zawsze czuła, że czegoś jej brakuje. A po drugie, inne owce ciągle wyśmiewały ją za to, że jest taka inna.

Powiedzieliby, "Jesteś taki brzydki, a twój głos brzmi tak dziwnie. Dlaczego nie możesz beczeć jak reszta z nas? Jesteś hańbą dla społeczności owiec!".

Lew po prostu stał i przyjmował wszystkie te uwagi, czując się niezwykle smutny. Czuł, że zawiódł społeczność owiec, będąc tak odmiennym i że był marnowaniem miejsca.

Pewnego dnia starszy lew z odległej dżungli widzi stado owiec i postanawia je zaatakować. Podczas ataku widzi młodego lwa uciekającego wraz z innymi owcami.

Zaciekawiony tym, co się dzieje, starszy lew postanawia przestać gonić owcę i zamiast tego ściga młodszego lwa. Wyskakuje na lwa i warczy, pytając go, dlaczego ucieka z owcą?

Młodszy lew trzęsie się ze strachu i mówi, "Proszę, nie zjadaj mnie, jestem tylko młodą owcą, wypuść mnie!". .

Słysząc to, starszy lew warknął, "To nonsens! Nie jesteś owcą, jesteś lwem, tak jak ja!". .

Młodszy lew po prostu powtarza, "Wiem, że jestem owcą, proszę, pozwól mi odejść". .

W tym momencie starszy lew wpada na pomysł. Zaciąga młodszego lwa do pobliskiej rzeki i prosi go, aby spojrzał na swoje odbicie. Po spojrzeniu na odbicie, Lew, ku własnemu zdumieniu, zdaje sobie sprawę, kim naprawdę był; to nie była owca, to był potężny lew!

Młody lew czuje się tak podekscytowany, że wydaje z siebie potężny ryk, który odbija się echem we wszystkich zakątkach dżungli i przeraża wszystkie owce, które chowały się za krzakami, aby zobaczyć, co się dzieje. Wszystkie uciekają.

Owce nie będą już mogły naśmiewać się z lwa ani nawet stać blisko niego, ponieważ lew odnalazł swoją prawdziwą naturę i swoje prawdziwe stado.

Morał tej historii:

Starszy lew w opowieści jest metaforą "samoświadomości", a patrzenie na odbicie w wodzie jest metaforą "autorefleksji .

Kiedy młodszy lew staje się świadomy swoich ograniczających przekonań poprzez autorefleksję, uświadamia sobie swoją prawdziwą naturę. Nie jest już pod wpływem otoczenia i rozwija większą wizję zgodną z jego naturą.

Podobnie jak młodszy lew w tej historii, mogłeś wychowywać się w otoczeniu, które było negatywne, a tym samym zgromadzić wiele negatywnych przekonań na swój temat. Złe wychowanie, źli nauczyciele, źli rówieśnicy, media, rząd i społeczeństwo mogą mieć na nas negatywny wpływ, gdy jesteśmy młodzi.

Jako dorosły łatwo jest zatracić się w negatywnych myślach i zacząć czuć się jak ofiara, obwiniając przeszłość. Ale to tylko sprawi, że utkniesz w obecnej rzeczywistości. Aby zmienić swoją rzeczywistość i znaleźć swoje plemię, musisz zacząć pracować nad swoim wnętrzem i skupić całą swoją energię na staniu się świadomym siebie.

Starszy lew w tej historii nie jest istotą zewnętrzną. Jest istotą wewnętrzną. Żyje bezpośrednio w tobie. Starszy lew to twoje prawdziwe ja, twoja świadomość. Pozwól swojej świadomości rzucić światło na wszystkie ograniczające przekonania i odkryj, kim naprawdę jesteś.

3) Filiżanka

Pewien dobrze wykształcony, odnoszący sukcesy człowiek udał się do mistrza zen, aby poprosić o rozwiązanie swoich problemów. Podczas rozmowy między mistrzem zen a mężczyzną, mężczyzna często przerywał mistrzowi zen, aby wtrącić swoje własne przekonania, nie pozwalając mistrzowi zen na dokończenie wielu zdań.

W końcu mistrz Zen przestał mówić i zaproponował mężczyźnie filiżankę herbaty. Kiedy mistrz Zen nalał herbatę, nalewał ją dalej, aż filiżanka była pełna, powodując jej przelewanie.

"Przestań nalewać", powiedział mężczyzna, "kielich jest pełny".

Mistrz Zen zatrzymał się i powiedział: "Podobnie, jesteś zbyt przepełniony własnymi opiniami. Chcesz mojej pomocy, ale nie masz miejsca w swoim kielichu, by przyjąć moje słowa".

Morał tej historii:

Ta historia Zen przypomina, że twoje przekonania nie są tobą. Kiedy nieświadomie trzymasz się swoich przekonań, stajesz się sztywny i zamknięty na naukę i poszerzanie swojej świadomości. Ścieżka do samorealizacji polega na pozostaniu świadomym swoich przekonań i zawsze otwartym na naukę.

4) Słoń i świnia

Słoń szedł w kierunku swojego stada po kąpieli w pobliskiej rzece. Po drodze słoń zobaczył idącą w jego kierunku świnię. Świnia jak zwykle szła po relaksującej kąpieli w błotnistych wodach. Była pokryta błotem.

Podchodząc bliżej, świnia widzi, że słoń usuwa się z drogi, pozwalając świni przejść. Przechodząc obok, świnia wyśmiewa się ze słonia, oskarżając go o to, że się go boi.

Mówi to także innym świniom stojącym w pobliżu i wszystkie śmieją się ze słonia. Widząc to, niektóre słonie ze stada pytają swojego przyjaciela ze zdumieniem, "Naprawdę bałeś się tej świni?"

Na co słoń odpowiada, "Nie. Mogłem odepchnąć świnię na bok, gdybym chciał, ale świnia była ubłocona i błoto ochlapałoby także mnie. Chciałem tego uniknąć, dlatego odsunąłem się na bok".

Morał tej historii:

Pokryta błotem świnia w tej historii jest metaforą negatywnej energii. Kiedy wchodzisz w interakcje z negatywną energią, pozwalasz, aby twoja przestrzeń również została przez nią przeniknięta. Ewolucyjnym sposobem jest porzucenie takich drobnych rozproszeń i skupienie całej swojej energii na rzeczach, które mają znaczenie.

Mimo że słoń musiał czuć złość, nie pozwolił, by złość wywołała automatyczną reakcję emocjonalną. Zamiast tego zareagował po dokładnym zbadaniu sytuacji i tą reakcją było wypuszczenie świni.

Kiedy jesteś w wyższym stanie wibracji (bardziej świadomy siebie), nie rozpraszają cię już drobne rzeczy. Nie reagujesz już automatycznie na wszystkie bodźce zewnętrzne. Masz głębsze zrozumienie tego, co ci służy, a co nie.

Poświęcanie swojej cennej energii na kłótnie/walki z kimś, kto jest egoistycznie zmotywowany, nigdy ci nie posłuży. Prowadzi to tylko do bitwy "kto jest lepszy", w której nikt nie wygrywa. W końcu oddajesz swoją energię wampirowi energetycznemu, który pragnie uwagi i dramatu.

Zamiast tego lepiej skupić całą swoją uwagę na rzeczach, które mają znaczenie i po prostu odrzucić rzeczy, które mają mniejsze znaczenie.

4) Małpa i ryba

Rybka uwielbiała rzekę. Czuła się błogo pływając w jej czystych, błękitnych wodach. Pewnego dnia podpływając bliżej brzegów rzeki usłyszała głos, "Hej, rybko, jak tam woda?" .

Ryba unosi głowę nad wodę i widzi małpę siedzącą na gałęzi drzewa.

Ryba odpowiada, "Woda jest przyjemna i ciepła, dziękuję" .

Małpa czuje się zazdrosna o rybę i chce ją zabić. Mówi, "Dlaczego nie wyjdziesz z wody i nie wdrapiesz się na to drzewo, widok stąd jest niesamowity!".

Ryba, czując się trochę smutna, odpowiada, "Nie wiem, jak wspiąć się na drzewo i nie mogę przetrwać bez wody". .

Słysząc to, małpa wyśmiewa rybę, mówiąc, "Jesteś całkowicie bezwartościowy, jeśli nie potrafisz wspiąć się na drzewo!".

Ryba zaczyna myśleć o tej uwadze dzień i noc i popada w skrajną depresję, "tak, małpa ma rację" pomyślałby, "Nie mogę nawet wspiąć się na drzewo, muszę być bezwartościowy".

Konik morski widzi, że ryba jest przygnębiona i pyta ją, co jest tego przyczyną. Gdy poznaje powód, konik morski śmieje się i mówi, "Jeśli małpa uważa, że jesteś bezwartościowy, ponieważ nie potrafisz wspiąć się na drzewo, to małpa też jest bezwartościowa, ponieważ nie potrafi pływać ani żyć pod wodą".

Słysząc to, ryba nagle zdała sobie sprawę, jak bardzo jest utalentowana; że ma zdolność przetrwania pod wodą i swobodnego pływania, czego małpa nigdy nie potrafiła!

Ryba jest wdzięczna naturze za to, że obdarzyła ją tak niesamowitą umiejętnością.

Morał tej historii:

Ta historia zaczerpnięta jest z cytatu Einsteina: " Każdy jest geniuszem, ale jeśli oceniasz rybę na podstawie jej umiejętności wspinania się na drzewo, przez całe życie będzie wierzyć, że jest głupia ".

Spójrzmy na nasz system edukacji, który ocenia wszystkich na podstawie tych samych kryteriów. Wychodząc z takiego systemu, wielu z nas łatwo zaczyna wierzyć, że jesteśmy mniej utalentowani niż inni. Ale rzeczywistość jest daleka od tego.

Ryba w tej historii osiąga samorealizację. Zdaje sobie sprawę ze swojej prawdziwej mocy dzięki swojemu przyjacielowi. W podobny sposób jedynym sposobem na zrealizowanie swojego prawdziwego potencjału jest stanie się świadomym siebie. Im więcej świadomości wnosisz do swojego życia, tym bardziej realizujesz swój prawdziwy potencjał.

6. życie pozagrobowe

Pewien cesarz odwiedził mistrza Zen, aby zapytać o życie pozagrobowe. "Kiedy oświecony człowiek umiera, co dzieje się z jego duszą?" - zapytał cesarz.

Wszystko, co mistrz Zen miał do powiedzenia, to: "Nie mam pojęcia".

"Jak mogłeś tego nie wiedzieć?" - zażądał cesarz - "Jesteś mistrzem Zen!".

"Ale ja nie jestem martwym mistrzem Zen!" - oświadczył.

Morał tej historii:

Nikt nie zna absolutnej prawdy o życiu. Każda przedstawiona idea jest jedynie teorią opartą na własnych subiektywnych interpretacjach. W związku z tym ważne jest, aby zdać sobie sprawę z ograniczeń ludzkiego umysłu, kontynuując poszukiwania wiedzy.

7 Zarządzanie gniewem

Pewien młody człowiek zwrócił się do mistrza Zen z prośbą o pomoc w rozwiązaniu problemu gniewu. "Mam wybuchowy temperament, który niszczy moje związki" - powiedział młody człowiek.

"Chętnie pomogę" - powiedział mistrz Zen. "Czy możesz zademonstrować mi swój szybki temperament?".

"Nie teraz. To dzieje się nagle" - odpowiedział młody mężczyzna.

"Więc w czym problem?" - zapytał mistrz Zen. "Gdyby to było częścią twojej prawdziwej natury, byłoby obecne przez cały czas. Coś, co przychodzi i odchodzi, nie jest częścią ciebie i nie powinieneś się tym przejmować".

Mężczyzna skinął głową ze zrozumieniem i poszedł dalej. Wkrótce potem był w stanie uświadomić sobie swój temperament, kontrolując go i naprawiając swoje zniszczone relacje.

Morał tej historii:

Twoje emocje nie są tobą, ale mogą zyskać nad tobą kontrolę, jeśli się nad nimi nie zastanowisz. Jedynym sposobem na okiełznanie podświadomej reakcji jest wniesienie do niej światła świadomości. Kiedy stajesz się świadomy przekonania, działania lub emocji, nie sprawują one już nad tobą kontroli.

8) Wspaniały Księżyc

Był sobie stary mistrz Zen, który prowadził proste życie w chacie w górach. Pewnej nocy złodziej włamał się do chaty, gdy mistrza Zen nie było w domu. Jednak mistrz Zen posiadał bardzo niewiele rzeczy, więc złodziej nie znalazł nic, co mógłby ukraść.

W tym momencie mistrz Zen wrócił do domu. Widząc złodzieja w swoim domu, powiedział: "Przeszedłeś tak daleko, aby się tu dostać. Nie chciałbym, abyś wrócił do domu bez niczego." Mistrz Zen oddał więc wszystkie swoje ubrania mężczyźnie.

Złodziej był zszokowany, ale zdezorientowany wziął ubrania i wyszedł.

Później nagi mistrz Zen usiadł na zewnątrz i wpatrywał się w księżyc. "Biedny człowiek" - powiedział do siebie - "Chciałbym móc dać mu ten wspaniały księżyc".

Morał tej historii:

Osoba, która ma niższy poziom świadomości, jest zawsze zaabsorbowana dobrami materialnymi. Ale kiedy twoja świadomość się rozszerza, zaczynasz myśleć poza tym, co materialne. Stajesz się bogatszy od wewnątrz, gdy zaczynasz zdawać sobie sprawę ze wszystkich magicznych rzeczy, które cię otaczają i z mocy samego faktu, że istniejesz.

9. idealna cisza

Czterech uczniów, którzy wspólnie praktykowali medytację, postanowiło przez siedem dni przestrzegać ślubu milczenia. Pierwszego dnia wszystko było idealnie ciche. Ale kiedy zapadła noc, jeden z uczniów nie mógł nie zauważyć, że lampy zaczęły przygasać.

Bez zastanowienia rzucił do asystenta: "Zatankuj lampy!".

Jego przyjaciel powiedział: "Bądź cicho, łamiesz swoją przysięgę!".

Inny uczeń krzyknął: "Dlaczego wy głupcy rozmawiacie?".

Wreszcie czwarty uczeń skomentował: "Jestem jedynym, który nie złamał przysięgi!".

Morał tej historii:

Z zamiarem skorygowania drugiej osoby, wszyscy czterej uczniowie złamali przysięgę w ciągu pierwszego dnia. Lekcja polega na tym, aby pamiętać, że zamiast skupiać swoją energię na krytykowaniu lub osądzaniu drugiej osoby, rozsądną rzeczą do zrobienia jest spojrzenie na siebie i zaangażowanie się w autorefleksję. Autorefleksja jest drogą do samorealizacji.

10) Różnice w postrzeganiu

Młody mężczyzna i jego przyjaciel szli wzdłuż brzegu rzeki, kiedy zatrzymali się, by popatrzeć na ryby.

"Świetnie się bawią", wykrzyknął młody mężczyzna.

"Skąd możesz to wiedzieć? Nie jesteś rybą" - odparł jego przyjaciel.

"Ale ty też nie jesteś rybą", argumentował młody mężczyzna, "więc skąd wiesz, że ja nie wiem, że oni się dobrze bawią?".

Pamiętaj, że postrzeganie innych ludzi ma takie samo znaczenie jak twoje!

Morał tej historii:

Nie ma prawdy absolutnej. Wszystko jest kwestią perspektywy. Te same rzeczy wyglądają zupełnie inaczej w zależności od tego, jak je postrzegasz.

11. nietrwałość

Pewien stary, mądry nauczyciel zen odwiedził kiedyś późną nocą pałac króla. Strażnicy rozpoznali zaufanego nauczyciela i nie zatrzymali go przed drzwiami.

Gdy zbliżył się do królewskiego tronu, król powitał go: "W czym mogę ci pomóc?" - zapytał król.

"Potrzebuję miejsca do spania. Czy mogę wynająć pokój w tym zajeździe na jedną noc?" - odpowiedział nauczyciel.

"To nie jest karczma!" zaśmiał się król. "To jest mój pałac!"

"Czy to twój pałac? Jeśli tak, to kto tu mieszkał, zanim się urodziłeś?" - zapytał nauczyciel.

"Mój ojciec tu mieszkał, ale już nie żyje".

"A kto tu mieszkał, zanim urodził się twój ojciec?"

"Oczywiście mój dziadek, który również nie żyje".

"Cóż", podsumował nauczyciel Zen, "brzmi to dla mnie tak, jakby był to dom, w którym ludzie zatrzymują się na jakiś czas, a potem odchodzą. Czy jesteś pewien, że nie jest to gospoda?".

Morał tej historii:

Uświadomienie sobie tego może być naprawdę wyzwalające. Nie oznacza to, że wyrzekasz się wszystkiego i zostajesz mnichem, oznacza to tylko, że uświadamiasz sobie głęboko w środku tę naturę nietrwałości.

12) Przyczyna i skutek

Był sobie kiedyś stary rolnik, który pewnego dnia zajmował się swoimi polami, gdy jego koń wyłamał bramę i uciekł. Jego sąsiedzi, gdy usłyszeli wiadomość, że rolnik stracił konia, wyrazili swoje współczucie. "To straszny pech" - powiedzieli.

"Zobaczymy" - odpowiedział rolnik.

Następnego dnia rolnik i jego sąsiedzi byli oszołomieni, widząc konia powracającego wraz z trzema innymi dzikimi końmi. "Co za niesamowite szczęście!" - powiedzieli sąsiedzi rolnika.

Ponownie, wszystko, co rolnik miał do powiedzenia, to: "Zobaczymy".

Następnego dnia syn farmera próbował ujeżdżać jednego z dzikich koni. Niestety, został zrzucony z konia i złamał nogę. "Biedny syn", powiedzieli sąsiedzi farmera. "To straszne".

Po raz kolejny rolnik odpowiedział: "Zobaczymy".

W końcu, następnego dnia, w wiosce pojawili się goście: byli to generałowie wojskowi, którzy pobierali młodych mężczyzn do wojska. Ze względu na złamaną nogę młodego mężczyzny, syn rolnika nie został wcielony do wojska. "Jakie masz szczęście!" - powiedzieli po raz kolejny sąsiedzi rolnika do rolnika.

"Zobaczymy" - zauważył rolnik.

Morał tej historii:

Faktem jest, że nasz umysł nie jest w stanie przewidzieć przyszłości. Możemy przyjmować założenia, ale nie oznacza to, że zawsze będą one prawdziwe. Dlatego najrozsądniej jest żyć chwilą obecną, mieć cierpliwość i pozwolić rzeczom rozwijać się we własnym tempie.