एवढ्या वर्षापासून मानवजातीला "विचार" हे जीवन कार्य करण्याचे साधन म्हणून ओळखले जाते. भूतकाळातील फार कमी मानवांनी, शुद्ध चेतना किंवा उपस्थितीच्या बुद्धिमत्तेमध्ये रुजलेल्या उच्च जीवनपद्धतीचा अनुभव घेण्यासाठी विचारांच्या पलीकडे गेले आहेत.

तथापि, सध्याचे युग हा प्रबोधनाचा काळ आहे, आणि अधिकाधिक मानव त्यांच्या स्वभावाच्या सत्याकडे, त्यांच्या खऱ्या ओळखीकडे जागृत होत आहेत, ज्यामुळे त्यांना नवीन मार्गाने जगता येते.

वर्तमान क्षणात असण्याचा सराव

सध्याच्या क्षणी जगण्याचा सराव, किंवा वर्तमान क्षणी जागरूकता, ही आपल्या "चेतना" ला छद्म ओळखीपासून जागृत करण्याचा एक खुलासा आहे. मनाने निर्माण केलेली ओळख. एकदा चेतना मनाच्या ओळखीपासून मुक्त झाली की ते "आत्म-साक्षात्कार" आणि दुःख आणि संघर्षापासून मुक्त जीवन जगण्याचा एक नवीन मार्ग बनवते.

जागरण ही आत्म-साक्षात्काराची प्रक्रिया आहे जिथे आपल्याला जाणीव होते की आपण मूलत: कोण आहोत "शुद्ध चेतना" आणि मनाने तयार केलेली "अहंकार" ओळख आधारित प्रतिमा नाही. अहंकार स्वतःच एक समस्या नाही परंतु एकदा चेतना हा "अहंकार" आहे यावर विश्वास ठेवण्यासाठी स्वतःला गमावले की ते दुःख आणि संघर्षाला कारणीभूत ठरते, जसे बहुतेक मानवांनी अनुभवले आहे.

सध्या राहण्याचा सराव या ओळखीपासून चेतना मुक्त करण्यास मदत करतो आणि जागृत होण्यास मदत करतो. या प्रथेसाठी नवीन असलेल्या अनेकांना वर्तमानात असण्याबद्दल प्रश्न आहेत.येथे काही पॉइंटर्स आहेत जे तुम्हाला या सरावासाठी मार्गदर्शन करतील.

1.) नाऊ इज ऑल देअर इज, स्टे कॉन्शियस ऑफ इट

अनेक लोक जे सध्या राहण्याचा सराव सुरू करतात (किंवा उपस्थित राहणे), आता कशावर लक्ष केंद्रित करावे याबद्दल गोंधळलेले आहेत.

सध्या राहणे म्हणजे एखाद्या क्षणावर "फोकस" करणे नव्हे, तर विचारांमध्ये हरवून जाण्याऐवजी "जागरूक" राहणे किंवा सतर्क राहणे होय.

जेव्हा तुम्ही सुरुवातीला "उपस्थिती" चा सराव सुरू कराल तेव्हा तुमच्या लक्षात येईल की तुमची चेतना विचारांमध्ये खेचून जाण्यापूर्वी तुम्ही तुमची उपस्थिती काही सेकंदांपेक्षा जास्त काळ टिकवून ठेवू शकत नाही.

जसा तुमचा सराव चालू राहील , तुमची उपस्थिती अधिक मजबूत आणि मजबूत होईल, तर तुमची मनाची पकड कमकुवत होईल. तुम्‍हाला हे समजण्‍यास फार वेळ लागणार नाही की तुम्‍ही विचार, किंवा विचारावर आधारित ओळख नाही, तर शुद्ध चैतन्य जो सर्व गोष्टींचा "साक्षी" आहे.

ही "जागरूकता" म्हणजे तुम्ही कोण आहात हे अत्यावश्यक आहे आणि ते शाश्वत आहे, सर्व रूपांचा निर्माता आहे, एक अस्तित्व आहे आणि जेव्हा ते स्वतःची जाणीव होते तेव्हा ते त्याच्या अस्तित्वासाठी जागृत होते - हे जागरण किंवा ज्ञान आहे. एकदा का ते स्वतः जागे झाले की, ते "विचार" च्या व्यस्ततेपासून दूर जाते आणि "अस्तित्वात" जाते, जी अस्तित्वाची एक अत्यंत बुद्धिमान अवस्था आहे.

2.) उपस्थिती ही विचार न करण्याची स्थिती आहे

हे जाणून घेणे महत्वाचे आहे की उपस्थितीची स्थिती "विचार" न करता सतर्क राहण्याबद्दल आहे, परंतु याचा अर्थ असा नाही की नाहीमनात विचार येतील. तुमच्या मनाच्या जागेत विचार उद्भवू शकतात आणि आत-बाहेर जाऊ शकतात, परंतु तुमचा सराव असा असावा की या विचारांना हात न लावता जागरूक राहावे.

उपस्थिती ही विचार करण्याची स्थिती नसून विचार निर्माण होण्याची स्थिती आहे. एकदा "जागरूकता" मजबूत झाली की, ती विचारांद्वारे घेतली जाणार नाही, परंतु चेतनेचा एक स्थिर प्रवाह म्हणून राहील, जी मूलत: उच्च शहाणपणाची आणि बुद्धिमत्तेची अवस्था आहे.

3.) उपस्थित असणे थोडे प्रयत्न करा

सध्याच्या क्षणी राहणे ही एक सतर्कतेची स्थिती आहे आणि सुरुवातीला त्यासाठी तुमच्याकडून प्रयत्न करावे लागतात. तुम्हाला विचार करण्याची सवय लागली आहे, आणि तुमच्या मनात प्रवेश करणाऱ्या प्रत्येक "स्व-आधारित" विचाराने एक जबरदस्त आकर्षण निर्माण केले आहे.

सध्या राहण्यासाठी व्यक्तीला या व्यसनापासून दूर विचार करायला सुरुवात करावी लागते आणि सर्व व्यसनांप्रमाणेच या सवयीपासून मुक्त होण्यासाठी वेळ आणि मेहनत घ्यावी लागते. एकदा तुम्ही तुमची जागरूकता बळकट करण्याचा प्रयत्न केला की, तुम्ही तुमच्या मनावर आधारित ओळखीतून जागे व्हाल आणि तुमच्या अस्तित्वातून थेट जीवनात जाण्यापूर्वी, तुमच्या दिवसाच्या प्रत्येक क्षणाला शुद्ध जागरूकतेने जीवन जगायला सुरुवात करा.

लक्षात ठेवा की "तुम्ही" "जागरूकता" आहात, आणि केवळ भाषेमुळे असे दिसते की असे दिसते की दोन आहेत, जेव्हा फक्त एक आहे.

4.) तुमच्याशी स्थिर रहा सतर्क राहण्याचा सराव

असू नकाजेव्हा तुम्ही सध्या राहण्याचा सराव करता तेव्हा तुम्ही स्वतःला विचारांमध्ये खेचलेले पाहता तेव्हा निराश होतो. विचारांच्या ओढीचा प्रतिकार करण्यासाठी तुमची जागरूकता पुरेशी मजबूत होण्यासाठी वेळ लागेल.

तुमची चेतना मनाच्या ओळखीतून पूर्णपणे जागृत होण्याआधी आणि सतत "विचार" मध्ये खेचल्याशिवाय जीवनात वाटचाल सुरू होण्यापूर्वी काही महिने ते एक वर्ष लागू शकतात.

जेव्हा चेतना स्वतःहून हालचाल करू लागते, मनाची तपासणी न करता, ती अत्यंत बुद्धिमान रीतीने हालचाल करते आणि ज्या शक्तीने हे विश्व निर्माण केले आहे ती स्वायत्तपणे निर्माण करण्यास सुरुवात केली जाते, तेव्हा हे संभाव्यता उघडते. अतुलनीय कृपा आणि विपुलता.

5.) उपस्थित असणे म्हणजे जागृत होण्याबद्दल आहे

सर्व अध्यात्मिक शिक्षकांनी "स्वप्न स्थिती" म्हणून जागृत नसलेल्या मानवांमध्ये सामान्य जागृत अवस्थेकडे लक्ष वेधले आहे. जिथे जागरुकता विचारांनी ओळखली जाते आणि तरीही ओळख आधारित.

जागरूकता एक व्यक्ती म्हणून स्वतःचा "विचार" करते आणि बाह्य मानवी कंडिशनिंगसह आलेल्या सर्व मर्यादा स्वीकारते - ही एक अत्यंत शक्तीहीन अवस्था आहे. चैतन्याच्या प्रकाशाशिवाय रूपांच्या जगात कोणत्याही गोष्टीचे खरे अस्तित्व नाही, हीच चैतन्याची शक्ती आहे.

पण जेव्हा ही जाणीव विचारांमध्ये हरवली जाते आणि मनाशी ओळखली जाते, तेव्हा ही शुद्ध बुद्धी शक्तीहीन होते.

जेव्हा तुम्ही आताच राहता, तेव्हा तुमचे लक्षसध्याच्या क्षणी विचारांमध्ये हरवून न जाता, ही जाणीव, जी तुम्ही आहात, मनाच्या ओळखीतून जागे होऊ लागते आणि आपोआप “स्व-जागरूक” होते म्हणजेच जागरूकता स्वतःची जाणीव होते.

आता टिकून राहण्याचे हे ध्येय आहे, आणि एकदा ते पूर्ण झाले की, आपोआपच जागृती मनातून घेण्यास सुरुवात होईल आणि यामुळे भय, दुःख आणि संघर्षमुक्त जीवन जगण्याचा मार्ग मिळेल, आणि विपुलतेने आणि आरोग्याने भरलेले आहे.

निष्कर्षात

म्हणून थोडक्यात आता कसे राहायचे या प्रश्नाचे उत्तर तीन सोप्या पॉइंटर्समध्ये दिले जाऊ शकते:

• तुमची जाणीव विचारांमध्ये हरवण्यापासून ठेवा.
• मनातून ओळख मिळवण्याची गरज न ठेवता केवळ जागरूकता म्हणून राहा.
• जे मन सतत फसवण्याचा प्रयत्न करेल अशा मनाला बळी पडू नका. तुमचे लक्ष.

जर तुम्ही सध्याच्या क्षणी असण्याचा सराव करत राहिलात, तर तुमची चेतना शक्तीमध्ये वाढेल आणि मन मोकळे होऊ लागेल. फक्त स्वतःशी धीर धरा, या प्रक्रियेला सहसा चेतना खरोखर मनापासून मुक्त होण्याआधी आणि स्वतःला एक खरे "वास्तविक" म्हणून जाणण्याआधी सुमारे एक वर्ष लागतो. एकदा चेतना चेतना म्हणून हलू लागली की, ते कोणत्याही संघर्षाशिवाय किंवा दुःखाशिवाय सुंदरपणे तयार होते.