প্ৰাচীন চীনা দাৰ্শনিক লাও ট্জুৰ দ্বাৰা লিখা টাও টে চিং (ডাও ডি জিং বুলিও জনা যায়) চীনৰ ভিতৰ আৰু বাহিৰৰ বহুতৰে বাবে প্ৰেৰণাৰ উৎস হৈ আহিছে। আচলতে টাও টে চিং বিশ্ব সাহিত্যৰ অন্যতম অনুবাদিত গ্ৰন্থ।

তাও টে চিং, আৰু ঝুয়াংজীয়ে দাৰ্শনিক আৰু ধৰ্মীয় তাওবাদ উভয়ৰে বাবে মৌলিক সাহিত্য গঠন কৰে।

তাও টে চিঙত ৮১টা চমু অধ্যায় আছে য'ত জীৱন, চেতনা, মানুহৰ স্বভাৱ আৰু বহুতো বিষয়ৰ গভীৰ জ্ঞান বহন কৰা হৈছে।

তাওৰ অৰ্থ কি?

তাও টে চিঙৰ ২৫ নং অধ্যায়ত , লাও ট্জুৱে টাওক এনেদৰে সংজ্ঞায়িত কৰিছে, “ ব্ৰহ্মাণ্ডৰ জন্মৰ আগতে কিবা এটা নিৰাকাৰ আৰু নিখুঁত আছিল। ই নিশ্চিন্ত। খালী. একক। অপৰিৱৰ্তিত। অসীম। চিৰকালৰ বাবে উপস্থিত। ই বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ মাতৃ। ইয়াতকৈ ভাল নামৰ অভাৱত মই ইয়াক টাও বুলি কওঁ। ”

এই সংজ্ঞাৰ পৰা স্পষ্ট যে লাও ছুৱে টাও শব্দটো ব্যৱহাৰ কৰিছে ‘নিৰাকাৰ চিৰন্তন চেতনা’ক বুজাবলৈ যিটোৰ ভিত্তি ব্ৰহ্মাণ্ড।

লাও ট্জুৱে টাও টে চিঙৰ বহু অধ্যায় উৎসৰ্গা কৰিছে য'ত টাওৰ প্ৰকৃতিৰ বৰ্ণনা কৰা হৈছে।

তাও টে চিঙৰ পৰা আপুনি জীৱনৰ পাঠ শিকিব পাৰে

তেন্তে কি আপুনি টাও টে চিঙৰ পৰা শিকিব পাৰিবনে?

তাও টে চিঙত সুষম, গুণী আৰু শান্তিপূৰ্ণ জীৱন যাপন কৰিবলৈ প্ৰজ্ঞাৰে ভৰি আছে। এই শক্তিশালী কিতাপখনৰ পৰা লোৱা ৩১টা মূল্যৱান জীৱন পাঠৰ সংকলন তলত দিয়া হ'ল।

পাঠ ১: সত্য হওক

যেতিয়া আপুনি কেৱল নিজকে হৈয়েই সন্তুষ্ট হয় আৰু তুলনা বা প্ৰতিযোগিতা নকৰে, তেতিয়া সকলোৱে আপোনাক সন্মান কৰিব। – টাও টে চিং, অধ্যায় ৮

এইটোও পঢ়ক: নিজকে প্ৰথম স্থান দিয়াৰ বিষয়ে ৩৪টা প্ৰেৰণাদায়ক উক্তি

পাঠ ২: এৰি দিয়ক

আপোনাৰ বাটিটো মুখলৈকে ভৰাই দিয়ক আৰু ই ছিটিকি পৰিব। কটাৰীখন চোকা কৰি থাকিব আৰু ই মুখ বন্ধ হৈ যাব। – টাও টে চিং, অধ্যায় ৯

পাঠ ৩: অনুমোদনৰ প্ৰয়োজনীয়তা এৰি দিয়ক।

মানুহৰ অনুমোদনৰ প্ৰতি যত্ন লওক আৰু আপুনি তেওঁলোকৰ বন্দী হ’ব। – টাও টে চিং, অধ্যায় ৯

চতুৰ্থ পাঠ: ভিতৰত পূৰ্ণতা বিচাৰিব।

যদি আপুনি পূৰ্ণতাৰ বাবে আনৰ ফালে চায়, তেন্তে আপুনি কেতিয়াও সঁচাকৈয়ে পূৰ্ণতা নাপাব . যদি আপোনাৰ সুখ টকাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে তেন্তে আপুনি কেতিয়াও নিজৰ ওপৰত সুখী নহ’ব। – টাও টে চিং, অধ্যায় ৪৪

পাঠ ৫: বিচ্ছিন্নতাৰ অভ্যাস কৰক।

অধিগ্ৰহণ নকৰাকৈ থকা, কোনো আশা নকৰাকৈ কাম কৰা, নেতৃত্ব দিয়া আৰু নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ চেষ্টা নকৰা: এইটোৱেই পৰম গুণ। – টাও টে চিং, অধ্যায় ১০

পাঠ ৬: মুকলি আৰু অনুমতি দিয়া হওক।

মাষ্টৰে জগতখন পৰ্যবেক্ষণ কৰে কিন্তু নিজৰ অন্তৰ্দৃষ্টিক বিশ্বাস কৰে। তেওঁ বস্তুবোৰ আহিবলৈ আৰু যাবলৈ দিয়ে। তেওঁৰ হৃদয়খন আকাশৰ দৰে মুকলি। – টাও টে চিং, অধ্যায় ১২

পাঠ ৭: ধৈৰ্য্য ধৰিব আৰু সঠিক উত্তৰ আহিব।

আপোনাৰ বোকালৈকে অপেক্ষা কৰাৰ ধৈৰ্য্য আছেনে? থিতাপি লয় আৰু পানী পৰিষ্কাৰ হয়? সঠিক কাৰ্য্য নিজে নিজে উত্থাপন নোহোৱালৈকে আপুনি নিশ্চল হৈ থাকিব পাৰিবনে? – তাও টেচিং, অধ্যায় ১৫

পাঠ ৮: শান্তি অনুভৱ কৰিবলৈ বৰ্তমানৰ মুহূৰ্তলৈ আহক।

সকলো চিন্তাৰ পৰা মনটো খালী কৰক। আপোনাৰ হৃদয় শান্তি হওক। – টাও টে চিং, অধ্যায় ১৬

নৱম পাঠ: পূৰ্ব-ধাৰণা আৰু ধাৰণাত নিজকে সীমাবদ্ধ নাৰাখিব।

যিজনে নিজকে সংজ্ঞায়িত কৰে তেওঁ কোনে জানিব নোৱাৰে তেওঁ সঁচাকৈয়ে আছে। – টাও টে চিং, অধ্যায় ২৪

পাঠ দশম: আপোনাৰ অন্তৰ্নিহিত আত্মাৰ লগত দৃঢ়ভাৱে লংঘন হওক।

যদি আপুনি নিজকে ইফালে সিফালে উৰুৱাই নিবলৈ দিয়ে, তেন্তে আপুনি... আপোনাৰ শিপাৰ সৈতে যোগাযোগ হেৰুৱাই পেলাওক। যদি আপুনি অস্থিৰতাক আপোনাক লৰচৰ কৰিবলৈ দিয়ে, তেন্তে আপুনি যিজন সেইজনৰ সৈতে যোগাযোগ হেৰুৱাই পেলায়। – টাও টে চিং, অধ্যায় ২৬

পাঠ ১১: প্ৰক্ৰিয়াটোত জীয়াই থাকক, শেষ ফলাফলৰ বাবে চিন্তা নকৰিব।

এজন ভাল ভ্ৰমণকাৰীৰ কোনো নিৰ্দিষ্ট পৰিকল্পনা নাথাকে আৰু আহি পোৱাৰ উদ্দেশ্য নাথাকে। – টাও টে চিং, অধ্যায় ২৭

পাঠ ১২: ধাৰণাবোৰ ধৰি নাথাকিব আৰু মুকলি মন এটা ৰাখক।

এজন ভাল বিজ্ঞানীয়ে নিজকে মুক্ত কৰিছে ধাৰণাবোৰ লয় আৰু যিটো আছে তাৰ প্ৰতি নিজৰ মনটো মুকলি কৰি ৰাখে। – টাও টে চিং, অধ্যায় ২৭

পাঠ ১৩: আপোনাৰ অন্তৰ্দৃষ্টি অনুসৰণ কৰক।

এজন ভাল শিল্পীয়ে তেওঁৰ অন্তৰ্দৃষ্টিক য’লৈকে বিচাৰে তালৈ লৈ যাবলৈ দিয়ে। – টাও টে চিং, অধ্যায় ২৭

পাঠ ১৪: নিয়ন্ত্ৰণ এৰি দিয়ক

মাষ্টৰে বস্তুবোৰক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ চেষ্টা নকৰাকৈয়ে যিদৰে আছে তেনেদৰেই দেখে। তাই সিহঁতক নিজৰ নিজৰ পথত যাবলৈ দিয়ে, আৰু বৃত্তৰ মাজত বাস কৰে। – টাও টে চিং, অধ্যায় ২৯

পাঠ ১৫: নিজকে সম্পূৰ্ণৰূপে বুজি লওক আৰু গ্ৰহণ কৰক।

কাৰণ তেওঁ নিজকে বিশ্বাস কৰে, তেওঁ...আনক পতিয়ন নিয়াবলৈ চেষ্টা নকৰে৷ নিজৰ ওপৰত সন্তুষ্ট হোৱাৰ বাবে তেওঁক আনৰ অনুমোদনৰ প্ৰয়োজন নাই। কাৰণ তেওঁ নিজকে গ্ৰহণ কৰে, সমগ্ৰ পৃথিৱীয়ে তেওঁক গ্ৰহণ কৰে। – টাও টে চিং, অধ্যায় ৩০

পাঠ ১৬: আত্মসচেতনতাৰ অভ্যাস কৰা। নিজকে চিনি পাওক আৰু বুজি লওক।

আনক চিনি পোৱাটো বুদ্ধিমত্তা; নিজকে জনাটোৱেই প্ৰকৃত জ্ঞান। আনক আয়ত্ত কৰাটো শক্তি; নিজকে আয়ত্ত কৰাটো প্ৰকৃত শক্তি। – টাও টে চিং, অধ্যায় ৩৩

পাঠ ১৭: আনৰ ওপৰত নহয়, নিজৰ কামত মনোনিৱেশ কৰক।

আপোনাৰ কাম-কাজ ৰহস্য হৈ থাকিব দিয়ক। মাত্ৰ মানুহক ফলাফল দেখুৱাওক। – টাও টে চিং, অধ্যায় ৩৬

পাঠ ১৮: ভয়ংকৰ চিন্তাৰ ভ্ৰমৰ মাজেৰে চাওক।

ভয়তকৈ ডাঙৰ ভ্ৰম নাই। যিয়ে সকলো ভয়ৰ মাজেৰে চাব পাৰে তেওঁ সদায় নিৰাপদ। – টাও টে চিং, অধ্যায় ৪৬

পাঠ ১৯: জ্ঞান জমা কৰাত নহয় আৰু অধিক বুজাত গুৰুত্ব দিয়ক।

যিমান বেছি জানে সিমানেই কম বুজিব। – টাও টে চিং, অধ্যায় ৪৭

পাঠ ২০: সৰু সৰু সামঞ্জস্যপূৰ্ণ পদক্ষেপে ডাঙৰ ফলাফল দিয়ে।

বিশাল পাইন গছটো এটা সৰু অংকুৰৰ পৰা গজে। হাজাৰ মাইলৰ যাত্ৰা আৰম্ভ হয় ভৰিৰ তলৰ পৰা। – টাও টে চিং, অধ্যায় ৬৪

পাঠ ২১: শিক্ষণৰ বাবে সদায় মুকলি হওক।

যেতিয়া তেওঁলোকে ভাৱে যে তেওঁলোকে উত্তৰবোৰ জানে, তেতিয়া মানুহে... নিৰ্দেশনা দিয়া. যেতিয়া তেওঁলোকে জানে যে তেওঁলোকে নাজানে, তেতিয়া মানুহে নিজৰ পথ বিচাৰি পাব পাৰে। – টাও টে চিং, চপাটাৰ ৬৫

পাঠ ২২: নম্ৰ হওক। নম্ৰতা হৈছেশক্তিশালী।

সকলো নৈ সাগৰলৈ বৈ যায় কাৰণ ই তেওঁলোকৰ তুলনাত কম। নম্ৰতাই ইয়াক তাৰ শক্তি দিয়ে। – টাও টে চিং, অধ্যায় ৬৬

পাঠ ২৩: সৰল হওক, ধৈৰ্য্য ধৰক আৰু আত্মদয়াৰ অভ্যাস কৰক।

মোৰ শিকাবলগীয়া মাত্ৰ তিনিটা কথা আছে: সৰলতা , ধৈৰ্য্য, মমতা। এই তিনিটা আপোনাৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ ধন। – টাও টে চিং, অধ্যায় ৬৭

পাঠ ২৪: আপুনি কিমান কম জানে সেইটো উপলব্ধি কৰক।

নজনাটোৱেই হৈছে প্ৰকৃত জ্ঞান। জনা বুলি ধৰি লোৱাটো এটা ৰোগ। প্ৰথমে উপলব্ধি কৰক যে আপুনি অসুস্থ; তেতিয়া আপুনি স্বাস্থ্যৰ দিশে আগবাঢ়িব পাৰিব। – টাও টে চিং, অধ্যায় ৭১

পাঠ ২৫: নিজকে বিশ্বাস কৰক।

যেতিয়া তেওঁলোকে নিজৰ ভয়বোধ হেৰুৱাই পেলায়, তেতিয়া মানুহে ধৰ্মৰ ফালে মুখ কৰে। যেতিয়া তেওঁলোকে নিজকে আৰু বিশ্বাস নকৰে, তেতিয়া তেওঁলোকে কৰ্তৃত্বৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। – টাও টে চিং, অধ্যায় ৭২

পাঠ ২৬: গ্ৰহণযোগ্য আৰু নমনীয় হওক।

পৃথিৱীৰ কোনো বস্তুৱেই পানীৰ দৰে কোমল আৰু উৎপাদনশীল নহয়। তথাপিও কঠিন আৰু অনমনীয়ক দ্ৰৱীভূত কৰাৰ বাবে একোৱেই ইয়াক অতিক্ৰম কৰিব নোৱাৰে। কোমলে কঠিনক জয় কৰে; কোমলজনে কঠিনক জয় কৰে। – টাও টে চিং, অধ্যায় ৭৮

পাঠ ২৭: আপোনাৰ বিফলতাৰ পৰা শিকিব। দায়িত্ব লওক আৰু দোষ এৰি দিয়ক।

বিফলতা এটা সুযোগ। আন কাৰোবাক দোষ দিলে দোষৰ অন্ত নাই। – টাও টে চিং, অধ্যায় ৭৯

পাঠ ২৮: যি আছে তাৰ বাবে কৃতজ্ঞতা অনুভৱ কৰক।

আপোনাৰ যি আছে তাত সন্তুষ্ট হওক; যিদৰে আছে তাত আনন্দিত হওক। যেতিয়া আপুনি উপলব্ধি কৰে যে একো নাইঅভাৱত, সমগ্ৰ পৃথিৱীখন আপোনাৰ। – টাও টে চিং, অধ্যায় ৪৪।

পাঠ ২৯: কোনো বস্তুকে ধৰি ৰাখিব নালাগে।

যদি আপুনি উপলব্ধি কৰে যে সকলো বস্তুৱেই সলনি হয়, তেন্তে আপুনি ধৰি ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰা একো নাই। – টাও টে চিং, অধ্যায় ৭৪

পাঠ ৩০: বিচাৰ এৰি দিয়ক।

যদি আপুনি বিচাৰ আৰু ইচ্ছাৰ সৈতে ট্ৰেফিকত আপোনাৰ মনটো বন্ধ কৰি দিয়ে, তেন্তে আপোনাৰ হৃদয় অশান্তি পাব। যদি আপুনি আপোনাৰ মনটোক বিচাৰ কৰাৰ পৰা আঁতৰাই ৰাখে আৰু ইন্দ্ৰিয়ৰ দ্বাৰা পৰিচালিত নহয়, তেন্তে আপোনাৰ হৃদয়ে শান্তি পাব। – টাও টে চিং, অধ্যায় ৫২

পাঠ ৩১: নিসংগতাত সময় কটাব।

সাধাৰণ পুৰুষে নিসংগতাক ঘৃণা কৰে। কিন্তু মাষ্টৰে ইয়াৰ ব্যৱহাৰ কৰে, নিজৰ অকলশৰীয়াতাক আকোৱালি লয়, উপলব্ধি কৰে যে তেওঁ সমগ্ৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ সৈতে এক। – টাও টে চিং, অধ্যায় ৪২

এইটোও পঢ়ক: গছৰ পৰা শিকিব পৰা ১২টা গুৰুত্বপূৰ্ণ জীৱনৰ পাঠ