কনফুচিয়াছ আছিল এজন প্ৰাচীন চীনা দাৰ্শনিক যাৰ নাম চীনা সংস্কৃতিৰ সমাৰ্থক। কনফুচিয়াছবাদ নামেৰেও জনাজাত তেওঁৰ দৰ্শন চীনা সমাজত গভীৰভাৱে সোমাই যোৱা তিনিটা বিশ্বাস পদ্ধতিৰ ভিতৰত অন্যতম আৰু আজিও প্ৰচলিত। বাকী দুটা সত্তা, বৌদ্ধ আৰু তাও ধৰ্ম। চীনা দৰ্শনত এই তিনিটা বিশ্বাস ব্যৱস্থাৰ (কনফুচিয়াছ, বৌদ্ধ, তাও ধৰ্ম) সংযুক্ত জ্ঞানক জনপ্ৰিয়ভাৱে ‘তিনিটা শিক্ষা’ বুলি জনা যায়।
কনফুচিয়াছে পাৰিবাৰিক মূল্যবোধ, আন্তৰিকতা, ভাৰসাম্য, আত্ম-অনুসন্ধান, আত্মসচেতনতাক তীব্ৰভাৱে সমৰ্থন কৰিছিল , এৰি দিয়া আৰু মুকলি মন থকা।
See_also: ৯ আধ্যাত্মিক অৰ্থ Sundog (সূৰ্য্যৰ চাৰিওফালে Halo) তলত কনফুচিয়াছৰ পৰা ৩৮টা গুৰুত্বপূৰ্ণ জীৱন পাঠৰ সংকলন দিয়া হৈছে যিয়ে আপোনাৰ জীৱনৰ দৃষ্টিভংগী আৰু বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ সৈতে আপোনাৰ সম্পৰ্ক বহল কৰিব।
পাঠ ১: জীৱনৰ প্ৰত্যাহ্বান are here to help you grow.
“ৰত্নটোক ঘৰ্ষণ অবিহনে চিকচিকিয়া কৰিব নোৱাৰি, আৰু মানুহক পৰীক্ষা অবিহনে সিদ্ধ কৰিব নোৱাৰি।” – কনফুচিয়াছ
দ্বিতীয় পাঠ: সকলো কথাকে প্ৰশ্ন কৰিবলৈ মনত ৰাখিব।
“যিজনে প্ৰশ্ন কৰে তেওঁ এমিনিটৰ বাবে মূৰ্খ, যিজনে সুধিব নোৱাৰে তেওঁ আজীৱন মূৰ্খ।” – কনফুচিয়াছ
পাঠ ৩: নমনীয় হওক। পৰিস্থিতিৰ লগত নিজকে খাপ খুৱাই লোৱা।
“যেনেকৈ পানীয়ে ইয়াক থকা পাত্ৰটোৰ লগত নিজকে গঢ় দিয়ে, তেনেকৈ এজন জ্ঞানী ব্যক্তিয়ে নিজকে পৰিস্থিতিৰ লগত খাপ খায়।” – কনফুচিয়াছ
“বতাহত বেঁকা হোৱা সেউজীয়া নল ধুমুহাত ভাঙি যোৱা শক্তিশালী ওক গছতকৈ শক্তিশালী।” – কনফুচিয়াছ
চতুৰ্থ পাঠ: বিকাশআত্মপ্ৰতিফলনৰ জৰিয়তে আত্মসচেতনতা।
“যিজনে নিজকে জয় কৰে তেওঁৱেই আটাইতকৈ শক্তিশালী যোদ্ধা।” – কনফুচিয়াছ
See_also: আপোনাৰ শৰীৰৰ পৰা নেতিবাচক আৱেগ মুক্ত কৰাৰ গোপন “উচ্চতৰ মানুহে যি বিচাৰে সেয়া নিজৰ মাজতে থাকে; সৰু মানুহে যি বিচাৰে সেয়া আনৰ মাজত থাকে।” – কনফুচিয়াছ
“আনৰ মাজত থকা বেয়াক আক্ৰমণ কৰাতকৈ নিজৰ ভিতৰত থকা বেয়াক আক্ৰমণ কৰা।” – কনফুচিয়াছ
৫ম পাঠ: অধ্যৱসায়ী হওক আৰু আপুনি নিজৰ লক্ষ্যত উপনীত হ’ব।
“যেতিয়ালৈকে আপুনি ৰৈ নাথাকে তেতিয়ালৈকে আপুনি কিমান লাহে লাহে যায় সেয়া ডাঙৰ কথা নহয়।” – কনফুচিয়াছ
“অধ্যৱসায় নথকা মানুহে কেতিয়াও ভাল শ্বেমান বা ভাল চিকিৎসক বনাব নোৱাৰে।” – কনফুচিয়াছ
ষষ্ঠ পাঠ: আপুনি কৰা প্ৰতিটো কামতে সদায় ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰক।
“সকলো কাম পৰিমিতভাৱে কৰক, আনকি মধ্যমীয়াকৈও কৰক।” – কনফুচিয়াছ
৭ম পাঠ: সফল হ’বলৈ আপোনাৰ সকলো শক্তি এটা এটা উদ্দেশ্যত কেন্দ্ৰীভূত কৰক।
“যি মানুহে দুটা শহাপহু খেদি যায়, তেওঁ দুয়োটাৰে এটাও ধৰে।” – কনফুচিয়াছ
অষ্টম পাঠ: আনৰ প্ৰতি আপোনাৰ আশা কম কৰক। অধিক আত্মনিৰ্ভৰশীল হওক।
“যদি আপুনি নিজৰ পৰা ডাঙৰ ডাঙৰ কথা আশা কৰে আৰু আনৰ পৰা কম দাবী কৰে, তেন্তে আপুনি ক্ষোভ বহু দূৰত ৰাখিব।” – কনফুচিয়াছ
“ভাল মানুহে যিবোৰ দাবী কৰে সেইবোৰ নিজৰ ওপৰত; বেয়া মানুহে যিবোৰ বনাই দিয়ে সেইবোৰ আনৰ ওপৰত।” – কনফুচিয়াছ
নৱম পাঠ: নিজকে মুক্ত কৰিবলৈ নিজকে আৰু আনক ক্ষমা কৰক।
“যিসকলে আনক ক্ষমা কৰিব নোৱাৰে তেওঁলোকে সেই দলংখন ভাঙি পেলায়, যাৰ ওপৰেৰে নিজে পাৰ হ’ব লাগিব।” – কনফুচিয়াছ
দশম পাঠ: নিসংগতাত (আত্মত) সময় কটাওকreflection).
“মৌনতা এজন প্ৰকৃত বন্ধু যিয়ে কেতিয়াও বিশ্বাসঘাতকতা নকৰে।” – কনফুচিয়াছ
পাঠ ১১: শিক্ষণৰ বাবে সদায় মুকলি হওক।
“প্ৰকৃত জ্ঞান হ’ল নিজৰ অজ্ঞানতাৰ পৰিসৰ জানিব।” – কনফুচিয়াছ
“যেতিয়া আপুনি কোনো বস্তু জানে, তেতিয়া আপুনি সেইটো জানে বুলি ধৰি লোৱা; আৰু যেতিয়া আপুনি কোনো বস্তু নাজানে, তেতিয়া আপুনি সেইটো নাজানে বুলি অনুমতি দিবলৈ–এইটোৱেই জ্ঞান।” – কনফুচিয়াছ
পাঠ ১২: বস্তুবোৰৰ প্ৰকৃত সত্তা বুজিবলৈ চেষ্টা কৰক; ধাৰণাবোৰত হেৰাই নাযাব।
“যেতিয়া এজন জ্ঞানী মানুহে চন্দ্ৰলৈ আঙুলিয়াই দিয়ে তেতিয়া মূৰ্খই আঙুলিটো পৰীক্ষা কৰে।” – কনফুচিয়াছ
পাঠ ১৩: প্ৰেম & প্ৰথমে নিজকে সন্মান কৰক।
“নিজকে সন্মান কৰক আৰু আনেও আপোনাক সন্মান কৰিব।” – কনফুচিয়াছ
১৪ নং পাঠ: অতীতক এৰি দিয়ক।
“অন্যায় হোৱাটো একোৱেই নহয়, যদিহে আপুনি সেইটো মনত ৰাখিব নোৱাৰে।” – কনফুচিয়াছ
পাঠ ১৫: ঘৃণা আৰু প্ৰতিশোধৰ অনুভূতি এৰি দিয়ক।
“প্ৰতিশোধৰ যাত্ৰাত নামি পৰাৰ আগতে দুটা কবৰ খান্দিব।” – কনফুচিয়াছ
“চূড়ান্ত প্ৰতিশোধ হ’ল ভালকৈ জীয়াই থকা আৰু সুখী হোৱা। ঘৃণনীয় মানুহে সুখী মানুহক সহ্য কৰিব নোৱাৰে৷ প্ৰতিশোধৰ যাত্ৰাত নামি অহাৰ আগতে দুটা কবৰ খন্দা।” – কনফুচিয়াছ
১৬ নং পাঠ: নিজৰ ভুলৰ পৰা শিকিব।
“যদি আপুনি ভুল কৰে আৰু শুধৰাই নিদিয়ে, তেন্তে ইয়াক ভুল বুলি কোৱা হয়।” – কনফুচিয়াছ
পাঠ ১৭: আপোনাৰ ভৱিষ্যত সলনি কৰিবলৈ আপোনাৰ অতীতৰ পৰা শিকিব।
“ভৱিষ্যতৰ সংজ্ঞা দিব বিচাৰিলে অতীত অধ্যয়ন কৰক।” – কনফুচিয়াছ
পাঠ ১৮: সৰু সৰু সামঞ্জস্যপূৰ্ণ প্ৰচেষ্টাই উৎপাদন কৰেডাঙৰ ফলাফল।
“পাহাৰ লৰচৰ কৰা মানুহজনে সৰু সৰু শিল কঢ়িয়াই লৈ ফুৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে।” – কনফুচিয়াছ
“১০০০ মাইলৰ সৈতে যাত্ৰা আৰম্ভ হয় এটা খোজৰ পৰা।” – কনফুচিয়াছ
১৯ নং পাঠ: শক্তিশালী চিন্তাধাৰালৈ আপোনাৰ মনোযোগ ডাইভাৰ্ট কৰক।
“আপোনাৰ জীৱনটোৱেই আপোনাৰ চিন্তাই ইয়াক সৃষ্টি কৰে।” – কনফুচিয়াছ
“মানুহে যিমানেই ভাল চিন্তাৰ ধ্যান কৰিব সিমানেই তেওঁৰ জগতখন আৰু সামগ্ৰিকভাৱে জগতখন ভাল হ’ব।” – কনফুচিয়াছ
পাঠ ২০: নিজকে সলনি কৰিবলৈ নিজৰ অভ্যাস সলনি কৰক।
“সকলো মানুহ একে; কেৱল তেওঁলোকৰ অভ্যাসবোৰহে পৃথক।” – কনফুচিয়াছ
পাঠ ২১: জীৱনটো যে সহজ সেই কথা উপলব্ধি কৰক।
“জীৱনটো সঁচাকৈয়ে সহজ, কিন্তু আমি ইয়াক জটিল কৰি তুলিবলৈ জোৰ দিওঁ।” – কনফুচিয়াছ
২২ পাঠ: সকলো বস্তুতে ভাল চাবলৈ চেষ্টা কৰক।
“সকলো বস্তুতে সৌন্দৰ্য্য আছে, কিন্তু সকলোৱে দেখা নাপায়।” – কনফুচিয়াছ
“এজন সাধাৰণ মানুহে অস্বাভাৱিক কথাবোৰত আচৰিত হয়। এজন জ্ঞানী মানুহে সাধাৰণ কথাবোৰ দেখি আচৰিত হয়।” – কনফুচিয়াছ
পাঠ ২৩: আপোনাৰ সমান বা আপোনাৰতকৈ ভাল বন্ধু হওক।
“নিজৰ সমান নহয় কোনো বন্ধু নাথাকক।” – কনফুচিয়াছ
“নিজতকৈ ভাল নহয় মানুহৰ লগত কেতিয়াও বন্ধুত্ব চুক্তিবদ্ধ নকৰিব। ” – কনফুচিয়াছ
পাঠ ২৪: সহজ কথাবোৰত সুখ বিচাৰি উলিয়াওক।
“খাবলৈ মোটা ভাত, পানী খাবলৈ, আঠুৱাৰ বাবে মোৰ বেঁকা বাহু – তাতেই সুখ আছে। অনৈতিক উপায়েৰে লাভ কৰা ধন-সম্পত্তি আৰু পদবী ড্ৰিফ্টিং মেঘৰ বাহিৰে আন একো নহয়।” – কনফুচিয়াছ
পাঠ ২৫: নিজৰ সত্তাৰ মূললৈকে নিজকে হওক।
“মই তোমাক বিচাৰোআপোনাৰ সত্তাৰ কেন্দ্ৰৰ গভীৰতাত আপুনি যিখিনি সকলো হ’ব।” – কনফুচিয়াছ
“বিনা শিলগুটিতকৈ ত্ৰুটি থকা হীৰা ভাল।” – কনফুচিয়াছ
পাঠ ২৬: চাতুৰীৰ পৰা সাৱধান হওক।
“যি মানুহে মানুহক চাতুৰী কৰে, তেওঁ তেওঁৰ শত্ৰু। যি জনে তেওঁৰ দোষৰ বিষয়ে কয়, তেওঁ তেওঁৰ সৃষ্টিকৰ্তা।” – কনফুচিয়াছ
পাঠ ২৭: আপুনি যি ভাল পায় তাকে কৰক।
“আপুনি ভালপোৱা কাম এটা বাছি লওক, আৰু আপুনি জীৱনত কেতিয়াও এদিনো কাম কৰিব নালাগিব।” – কনফুচিয়াছ
পাঠ ২৮: পদক্ষেপ লোৱাৰ জৰিয়তেহে আপুনি সঁচাকৈয়ে কিবা এটা বুজি পায়।
“মই শুনিছো আৰু পাহৰি যাওঁ। দেখিছোঁ আৰু মনত পৰে। মই কৰোঁ আৰু বুজি পাওঁ।” – কনফুচিয়াছ
পাঠ ২৯: পৰিৱৰ্তন আনিবলৈ নিজৰ পৰাই আৰম্ভ কৰক।
“পৃথিৱীখনক শৃংখলাবদ্ধ কৰিবলৈ আমি প্ৰথমে জাতিটোক শৃংখলাবদ্ধ কৰিব লাগিব; জাতিটোক শৃংখলাবদ্ধ কৰিবলৈ আমি প্ৰথমে পৰিয়ালটোক শৃংখলাবদ্ধ কৰি ৰাখিব লাগিব; পৰিয়ালটোক ক্ৰমত ৰাখিবলৈ; আমি প্ৰথমে আমাৰ ব্যক্তিগত জীৱনৰ খেতি কৰিব লাগিব; আমি প্ৰথমে আমাৰ হৃদয় ঠিক কৰিব লাগিব।” – কনফুচিয়াছ
পাঠ ৩০: পৰিৱৰ্তনক আকোৱালি লওক।
“তেওঁলোকে প্ৰায়ে পৰিৱৰ্তন কৰিব লাগিব যি সুখ আৰু প্ৰজ্ঞাত স্থিৰ হৈ থাকিব।” – কনফুচিয়াছ
পাঠ ৩১: শিক্ষণৰ বাবে আৰু নিজৰ জ্ঞান বিয়পাই দিবলৈ সদায় মুকলি হওক।
“পঢ়া-শুনা কৰিবলৈ কেতিয়াও ভাগৰি নাযাব। আৰু আনক শিকাবলৈ” – কনফুচিয়াছ
পাঠ ৩২: আপুনি আনৰ মাজত দেখা বেয়াবোৰ নিজৰ মাজত চিনি পাওক আৰু সেইটো শুধৰাবলৈ চেষ্টা কৰক।
“যদি মই আন দুজন মানুহৰ সৈতে খোজ কাঢ়ি আছো, প্ৰত্যেকেই... তেওঁলোকে মোৰ শিক্ষক হিচাপে কাম কৰিব। এজনৰ ভাল কথাবোৰ বাছি উলিয়াই সেইবোৰ অনুকৰণ কৰিম, আৰু বেয়াবোৰোআনজনৰ কথাবোৰ আৰু নিজৰ মাজতে সেইবোৰ শুধৰাই।” – কনফুচিয়াছ
“যেতিয়া আমি বিপৰীত চৰিত্ৰৰ মানুহ দেখিবলৈ পাওঁ, তেতিয়া আমি ভিতৰলৈ ঘূৰি নিজকে পৰীক্ষা কৰা উচিত।” – কনফুচিয়াছ
৩৩ নং পাঠ: নিজৰ কল্পনাশক্তি ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ নাপাহৰিব।
“জ্ঞানতকৈ কল্পনাই বেছি গুৰুত্বপূৰ্ণ।” – কনফুচিয়াছ
৩৪ নং পাঠ: কম কথা কোৱা, বেছি কাম কৰা।
“উচ্চতম মানুহে কথা কোৱাৰ আগতেই কাম কৰে, আৰু পিছত নিজৰ কৰ্ম অনুসৰি কথা কয়।” – কনফুচিয়াছ
“উচ্চতৰ মানুহজন বাক্যত বিনয়ী, কিন্তু কৰ্মত অতিক্ৰম কৰে।” – কনফুচিয়াছ
৩৫ নং পাঠ: সমস্যাতকৈ সমাধানৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়ক।
“আন্ধাৰক গালি পৰাতকৈ মমবাতি জ্বলোৱা ভাল।” – কনফুচিয়াছ
পাঠ ৩৬: বহল মনৰ হওক। নিজৰ বিশ্বাস আৰু ধাৰণাৰে নিজকে শাসন কৰিবলৈ নিদিব।
“উচ্চ মনোভাৱৰ লোকসকল সৰ্বাংগীন, মতবাদত আবদ্ধ নহয়। সৰু সৰু মানুহবোৰ মতবাদত আবদ্ধ হৈ থাকে।” – কনফুচিয়াছ
“উন্নত ধৰণৰ মানুহ বহল মনোভাৱৰ আৰু পক্ষপাতিত্বশীল নহয়। নীচ মানুহজন পক্ষপাতিত্বশীল আৰু বহল মনৰ নহয়।” – কনফুচিয়াছ
